Хамгийн гол нь ард түмэнд бид УИХ-ын 76 гишүүнээ авлига авахыг нь, албан тушаалаа амин хувьдаа ашиглахыг нь, хүчин хийхийг нь, хамаг л өнгөтэй, өөдтэй гэсэн сан, банк болгоныг тонохыг нь хориглож, хазаарлаж, хариуцлага үүрүүлж чадахгүй байна шүү дээ. УИХ-ын 76 гишүүн хэлсэндээ хүрдэг, амласнаа биелүүлдэг, ажлаа хийдэг бол “Арай л цөөдөөд байна, тэд минь” гэж алга ташаад дэмжих сэн. Даанч, бид одоогоор 76-гаа дийлэхгүй байна. ЖДҮ-гээс зээл авч, жирийн иргэдийн боломжийг хулгайлахыг нь болиулж чадаагүй, хариуцлага тооцуулж ч чадаагүй. Хөгжлийн банкнаас хэдэн арван тэрбумаар нь зээл авч, эрх мэдэлдээ эрдэн хэдэн жилээр хамаагүй төлөхгүй явж байгаад нь хариуцлага тооцуулах бүү хэл уучлал ч гуйлгуулж чадахгүй байна. 

Өнгөрсөн хугацаанд ард түмний итгэлийг өвөртлөн төрийн ордонд заларсан төрийн түшээдээс хэд нь чих халууцуулж, хэд нь хэрэгт холбогдож, хэд нь төмөр торны цаана сууж, хэд нь хариуцлагаас зугтаж, ял завшаад явж  байгаа билээ. Зөвхөн сүүлийн дөрвөн жилийн цөөхөн хэдэн жишээг авч үзье.

Хөгжлийн банк, ЖДҮ зэрэг бол хамгийн наад захын, бэлэн жишээнүүд нь. Цаана нь нуугдсан, ах дүү, амраг садангаа албан тушаалд томилдог, хамаарал бүхий этгээдээрээ төсөл, тендер хамдаг, хайгуулын болон ашиглалтын лицензүүдийг хэн хүссэндээ зардаг, хэн нэгэн, хэсэг бүлгийнхэнд зориулж хууль “үйлдвэрлэснийхээ” хариуд ханцуй дотроо наймаалцаж, халаасаа түнтийлгэдэг гээд түмэн хэргүүд бий. Тэр болгоныг нь энд дурдъя гэвэл цаг ч, цаас ч эс хүрэлцэнэ. Ийм байхад 76 гишүүнийг 99 болго, 23-гаар нэм гэж хэн дэмжих юм.