Энэ удаагийн “Ховор ярилцлага” буландаа АНУ-ын реппер DMX буюу Эрл Симмонсын 2000 оны гуравдугаар сард “SPIN” сэтгүүлд хэвлэгдсэн ярилцлагыг хөрвүүлэн хүргэж байна.

          Тэрээр өнгөрсөн дөрөвдүгээр сарын 9-нд 50 насандаа таалал төгссөн билээ. Нью-Йорк хотын ядуу хороололд төрж, өссөн DMX саятан болж, реп, хип хоп хөгжимд өөрийгөө мөнхөлж үлдээсэн нэгэн. Тэр бүр ярилцлага өгч, камерын “нүдэнд” өртөөд байдаггүй түүний богино ч гэсэн амьдрал, амьдралын тухай гүн ухааных нь тухай яриулсан нэгэн шилдэг, ховор ярилцлагыг хүргэе.

-ЭЦЭГ, ЭХЧҮҮДИЙН МЭДЭХ СУПЕР БААТАР-

-Удахгүй гаргах шинэ цомгийн тань эхний цацагдсан дууны дүрс бичлэг гангстагийн амьдрал болоод сайн, муугийн тэмцлийг их харуулж чадсан. Шинэ цомог бүхэлдээ энэ зүйлийг өгүүлэх үү?

       -Энэ цомог миний л тухай өгүүлэх юм.

-Өөрийнхөө амьдралаар хүмүүст юуг ойлгуулах гээд байгаа юм бэ. Согтууруулах ундааны дэлгүүрийг дээрэмдэхээс эхлээд шашны үзэл суртал, бурхны тухай философи, ёс суртахууны тухай моно жүжгүүд ч байгаа юм байна шүү дээ?

       -Энэ бүхэн бүгд л үнэн, бодит зүйл. Би хүмүүст алим шиг харагдаж байгаа зүйлийг алим гэж хэлж чадахгүй. Тоор ч гэж хэлж болохгүй. Хүн бүр өөр өөрийнхөөрөө харах болно. Би бусдад “Сургуульд сур, үргэлж зөв зүйл хий” гэж хэлэхгүй. Өөрийн аль чадахаараа л үндсийг нь тавьж, түлхүүрийг нь өгөх болно. Харин хүмүүс ургах уу, хугарах уу гэдгээ өөрсдөө шийднэ.

-Та анх реп хөгжимд хөл тавьж байснаасаа хойш бизнес, санхүүгийн тал дээр хангалттай тогтвортой болсон. Харин хөрөнгө, мөнгөний тогтвортой байдал дуу, цомог бүтээхэд хэр их нөлөөлөв. Өөрчлөлт байв уу?

-Яах вэ өмнөхөөсөө илүү аж үйлдвэрлэл, бизнесийн тал дээр илүү хамтрагчтай болсон. Миний хувьд анх эхэлж байсан үед зөвхөн реп л хийх ёстой гэж боддог байлаа. Дотроо “дүрэлзэж”, илүү их “шатаж” чадвал мөнгөнөөс хараат бус, холдож чадна гэж бодсон. Гэтэл миний хэзээ ч хийнэ гэж бодож байгаагүй маш олон “замын садаа”-нууд гарч ирсэн. Ярилцлага өгөх, гарын үсэг зурж өгөх, хүмүүст сайн хандах гэх зэрэг. Гэлээ ч би өөрийн хийх ёстой зүйлээ яасан ч орхигдуулахгүй. Хийхээ хийнэ. Харин зарим үед сонсогчидтойгоо ярилцах хэрэгтэй үе гардаг. Яагаад гэвэл тэр хүмүүст би таалагддаг. Таалагддаг учраас тэд намайг бүх талаас минь харж, ашиглаж байгаа. Тэднээс л өөрийнхөө дутагдал, муу зан чанарыг сонсож, ойлгож авч болно шүү дээ.

-Тэгэхээр та өөрийгөө илүү эерэг хандлагатай, өөрийнхөө хэлсэн шиг хүмүүст сайн хандах үүрэгтэй болсон гэж бодож байв уу?

       -Миний хэлсэн зүйлийг олон талаас өөр өөр өнцгөөр харж болно. Хэрэв би хэвлэл мэдээллийн ажилтан байсан бол тэдэнтэй тэгж хандахаас өөр аргагүй. Харин заримдаа надад маш гайхалтай сэтгэгдлүүд ирдэг. Нэгэн удаа нэг настай эмэгтэйгээс

“Миний хүү сургуулиа хаяж, мансууруулах бодист донтож байлаа. Гэтэл чиний дуунуудыг сонсдог болсноосоо хойш маш их өөрчлөгдсөн. Сургуульдаа сурч, чөлөөт цагаараа хэнээс ч илүү хөгжимтэй нөхөрлөдөг болсон. Чи хүүгийн минь амьдралыг аварсан супер баатар. Би чамд зүгээр л түүний ээжийнх нь хувьд талархал илэрхийлэхийг хүссэн юм” гэж билээ.

Үүнтэй адил хэд хэдэн эцэг, эхээс талархлын үгс, сэтгэгдэл ирж байлаа. Харин энэ бүгдийг нь хүлээж авахад миний нуруун дээр ачаа асар ихээр нэмэгдэж байдаг. Гэхдээ би энэ ачааг хэзээ ч хаяхгүй.

-Та нэг удаа хорих газарт хоригдож байсан. Тэр үед яг юу болсон юм бэ. Нэг цагдаагийн офицер тан руу хүрч очоод шууд л мансууруулах бодисын хэргээр баривчилсан юм билээ?

       -Би эхлээд тэр цагдаагийн офицерыг гарын үсгийг маань авах гэж байна л гэж бодсон. Өмнө нь тийм зүйл болж байсан юм л даа. Тэгэхээр нь би эхнэр, хүүхдүүдээ машинд суулгачхаад хүлээж авсан юм. Өнөөх цагдаагийн офицер надтай хамт зогсож байгаад зураг даруулчихаад намайг гавлаад авч явсан. Тэгээд л хэсэг хугацаанд хорих газарт хоригдсон юм.

-Хоригдох хугацаандаа яг юу хийж байв. Ямар нэгэн зүйл бодож олсон уу. Аль эсвэл зүгээр л цаг нөхцөөж байв уу?

       -Таван минут тутамд л хажуугийн камераас гэр бүл, ах, эгчдээ гарын үсэг зуруулах гэсэн хүмүүс байнга ирдэг байсан. Хорих газар гэж хорих газар шиг биш. Хүүхдийн цэцэрлэг шиг л байсан. Харин би аль болох үл үзэгдэгч шиг байхыг хүссэн юм. Хэнд ч харагдахгүй. Тэнд байсан хүмүүс надаас 1990-ээд оны сүүл үеийн хип хопчдын дундах дайны тухай асуудаг байлаа. Тэгэхээр нь би “Чи дараагийн удаа надаас юм асуувал “Цаг хэд болж байна вэ” л гэж асуусан чинь өлзийтэй шүү” гэсэн юм. Түүнээс хойш хэн ч надаас тэр талаар асуухаа больсон.

-Тэгвэл би одоо асууя. 1990-ээд оны сүүл үед яг юу болсон юм бэ. Таныг реппер Курупттэй ойр дотно байсан ч нэгэнтэйгээ дайсагналцах болсон гэдэг. Жинхэнэ үнэн яг юунд нуугдаж байгаа юм бэ?

       -Жинхэнэ үнэнийг нь би ч мэдэхгүй шүү дээ. Тухайн үеийн нөхцөл байдал биднийг холдоход хүргэсэн. Их цочирдмоор байсан ч би нэг их хүндээр хүлээж аваагүй. Энэ салбарт иймэрхүү маргаан өрнөж л байдаг. Весткост, Ийскост гэж хуваагдаад л, дайтна, зодолдоно, буудалцана. Харин би энэ бүхнээс аль болох холуур явахыг хүсдэг.

“Хүмүүс чиний талаар юу ч гэж хэлсэн чамд хамаагүй байх болно” гэж ээж минь надад зааж өгсөн.

Тэр нь надад хор хөнөөл учруулахгүй, тэр хүнд ч тус дэм авчрахгүй. Ийм байхад би юунд нь санаа зовох юм бэ. Би 30 насыг давлаа. Надад галзуурч, халуурч явах цаг, зав алга.

-Шинэ цомгийнхоо “What is my name" дуун дээрээ “Би сайн хүн биш” гэж байна лээ. Ярьсан, үглэсэн хоёр зүйл тань зөрөөд байх шиг. Хүмүүсийн мэддэг DMX сайн хүн үү, муу хүн юм уу?

       -Би бол гангста. Жинхэнэ гангста зан чанарт зүрх сэтгэлээ өгч, зориулсан нэгэн. Гэхдээ гангста байлаа ч гэсэн ард түмэндээ туслахыг хүсдэг. Миний бага нас, бага байхдаа амьдарч байсан ядуусын хорооллыг санагдуулдаг хүүхдийг харахыг хүсэхгүй байна. Би өөрийн чадахаараа бүгдэд нь тусална. Харин би хуурамч гангста нар шиг алт, алмаз зүүж саятан шиг аашлахгүй. Гангста гэдэг нь зүрх сэтгэлтэй байхыг хэлнэ.

-Тэгвэл өнөөгийн DMX-ын зүрх сэтгэл хаашаа чиглэж байгаа юм бэ?

       -Аялал. Амьдрал дундах илүү адал явдалтай, илүү сонирхол татам жинхэнэ аялалыг зорьж байна.