Цагтаа Н.Энхбаяр. Ц.Элбэгдорж хоёр Х.Баттулга, У.Хүрэлсүх хоёр шиг нөхөрлөж, улс төрийн тавцанд ханцуйдаа гараа барилцан, хамтарч байлаа. Улс орны элдэв хэрэг, хууль, шүүх, цааз, дотоод гадаадын хөрөнгө оруулалт, бүтээн байгуулалт, үндэсний том үйлдвэрүүд, орлого зарлага, бодлого, унах, босох гээд бүх л цагт ил биш ч бие биедээ чухам найртай хамтрагчид байж, багагүй зүйлийн ард гарч байв.

Хэн хэн нь албан тушаал, эрх мэдлийн хэний, санаархал суугаагүй байхдаа ийн биесээ түшиж байсан хэрэг. Х.Баттулга, У.Хүрэлсүх хоёр шиг гэсэн үг л дээ. Ялгаа нь гэвэл Н.Энхбаяр, Ц.Элбэгдорж хоёр улс төрд орсон цагаасаа хойш хувь хувьдаа тасралтгүй зүтгээсээр цагийн эрхээр, албан тушаалын шаардлагаар биесээ олж “нөхөрлөсөн” гэж болно. Харин Х.Баттулга Ерөнхийлөгчийн дөрвөн жилээ эс тооцвол улс төрд тийм ч туршлагатай хүн биш. У.Хүрэлсүх ч ялгаагүй. Залуудаа хэсэг манаргаж яваад, эхнэрээ эмчлэх нэрээр улс төрөөс цөөнгүй жил хол байж байгаад Ерөнхийлөгчтэй бараг зэрэг “ирсэн”. Өмнөх хоёр нь тасралтгүй үргэлжлэх улс  төрийн “дамжаа”-нуудад хамт байсан бол, сүүлчийн хоёрын улс төрийн туршлага ялгараад байх юмгүй ижил.

      Гол нь ямар ч сайхан үерхэл, нөхөрлөл, андлалыг улс төрийн эрх мэдэл, албан тушаал хөсөрт унагадагийн жишээ давтагдах бололтой. Тодруулбал, сайхан хоршил үзүүлж асан Н.Энхбаяр, Ц.Элбэгдорж хоёр ард түмний нүдэн дээр эрх мэдлийн төлөө хоёр тийш харж, сүүлдээ намхан нь өндрийнхөө “оймсыг гозолзуулж”, аавын хаалга татуулсан. Түүнээс хойш Н.Энхбаяр МАХН-ыг байгуулж, улс төрийн гуравдагч том хүчин болгож, намынхан нь УИХ-ын гишүүн, сайд, дарга нар болж байлаа. Харамсалтай нь, тэр хэчнээн хичээж, ард түмэнд дахин нэр хүндтэй болж чадсан ч УИХ-ын сонгуульд нэр дэвшиж чадалгүй өдийг хүрсэн билээ. Өөрөөр хэлбэл, Ц.Элбэгдорж түүний улс төрд дахин орох бүх боломж, гарц болгоныг хаасан гэсэн үг.  Өдгөө ч тэд бие бие рүүгээ хяраастай, боломж гарвал л улс төрөөс “нухчих” бодолтой явдгийг тэдний олон үйл явдал, яриа, мэдэгдлүүд нь гэрчилнэ.

         Яг үүн шиг өнгөрсөн дөрвөн жилд олны нүднээс далдхан мөртлөө зорилго санаа нэгтэй гэмгүй нөхөрлөж, Монгол төрийн ажлыг цалгардуулалгүй урагшлуулж ирсэн Х.Баттулга, У.Хүрэлсүх нар хоёр тийш боллоо. Тэдний эрх мэдлийн төлөөх зодоон хэрхэн үргэлжлэхийг хэлэх боломжгүй ч, намхан нь өндрийгөө яаж ийж байгаад улс төрөөс нэг мөсөн "явуулчихдаг"-ийг мартаж болохгүй. Учир нь, У.Хүрэлсүхийн өнөөгийн хүч, ааш аяг тэр цагийн Н.Энхбаярын эрх мэдэлтэй, аархуу, бяртай, бүгд түүнийг тойрон хүрээлж байсан цагийг эрхгүй санагдуулаад байгаа. Өөр нэг зүйл нь, өндөр нь намхандаа "дийлдээд" ирэхээр тойрон хүрээлэгчид нь улс төрийн дараагийн нүүдлээ хийхээр эргэж ч харахгүй алга болдог юм билээ. 

Албан тушаалын амтанд ороогүй байхдаа нөхөрлөөд, амтшаад, шунаад ирэхээрээ хамгийн ойрын хүнээ түлхдэг жишээ дэлхийн улс төрийн түүхэнд манай энэ дөрвөөр тогтохгүй өч төчнөөнөөрөө л бий.

Тэдний эрх мэдлийн төлөөх зодоон хэрхэн үргэлжлэхийг хэлэх боломжгүй ч намхан нь өндрийгөө яаж ийж байгаад аавынх руу “явуулчихдаг”-ийг мартаж болохгүй