ШИНЭ НОМ: Стевин Кинг хэмээх уншигч, бичигч бидний шинэ "найз"

2024-04-05, 184

Хэн нэгний түүх, тэр дундаа зохиолчийн дурсамж дурдатгал, хэрхэн зохиол бүтээлээ туурвин ирсэн тухай унших шиг амттай, сонирхолтой нь үгүй. Ийм нэг уншигчаа мэдсэн юм шиг Тагтаа хэвлэлийн газраас Америкийн алдарт зохиолч Стивен Кингийн "Бичихүйн тухай" туурвилчийн намтрыг орчуулан гаргасан нь энэ хаврын том "олз" гэлтэй. Тиймдээ ч нэг амьсгаагаар уншаад, дахин эхэлж суугаа уншигчийн хувьд энэ ном уншигчдад очиход тустай болов уу гээд "Шинэ ном" буландаа танилцуулан тэмдэглэж байна.

Номын арын хуудаст "...Кинг зохиолч болохоор шулуудсан хүүхэд насныхаа ой дурдатгалаас эхлээд залуу бичээчийн хувиар туулсан хүндхэн сорилт бэрхшээлүүд, золгүйгээр осолдож амь наана, там цаана байхдаа зохиол бүтээлийнхээ хүчээр хөл дээрээ боссон амьдралын туршлагаа зөвлөмж болгон бичсэн...” гэжээ. Тун товчоор энэ. Тэгэхдээ хачин сонирхолтой, зарим хэсэгт инээд хүрэм, хөөргөн, тэр дундаа хүүхэд насных нь хөнгөн мөртлөө хөгжилтэй төсөөлөл, өөрт тохиолдож буй юм бүхнээс мэдэрч, бодож буй зүйлс нь уншигчийн хувьд анхаарал сарних завгүй хөтөлж байна. Нэгэн жишээ дурдахад, Стивен Кингийн нэгдүгээр ангид суух жилд тохиолдсон өвчний түүхийн хэсэг байна. Өнөө хүүхэд бүрийг тойрдоггүй дайраад гардаг улаан бурхан өвчнийг тэр тусжээ. Эл өвчин бүр хүндэрснээс болоод хэрхэн эмчээр эмчлүүлж, тариа гэгч тэр айхтар муухай эдтэй нүүр тулснаа нарийн бичсэн нь ихэд хөгжөөнтэй мөртлөө тийм насанд эрхгүй тэгж мэдрэгдэнэ дээ гэж бодогдсон.

"...Нэгдүгээр ангид орсон жилдээ би хичээлийн есөн сарын турш хэвтэрт байв аа. Хүүхдүүдэд тусалж л байдаг улаан бурхан гэгчийг аваадахсан, тэр нь яваандаа хүндрэв. Ээрээд арилж өгдөггүй тэр өвчнөө яагаад ч юм "хоолой хэрэх" гээд ташаа цээжилчихсэн.., хоолойг минь улаан, цагаан утас шиг юм хэрээд байгаа юм байх даа гэсэншүүг төсөөлөнгөө хүйтэн ус залгилж өдөржин орондоо хэвтдэг сэн. Тэр төсөөлөл минь нэг их хол зөрөөгүй санагддаг. Сүүлдээ өнөөх нь чих рүү орж, ээж минь жолоо барьж чаддаггүй болохоороо нэг өдөр унаа дуудан чухам л дуудлагаар ирдэггүй. Чихний нарийн мэргэжлийг эмчид хүргэв ээ...Эмч зүүгээ чих рүү оруулан хэнгэрэг рүү хатгаадхав. Амьдралдаа тэгж аймаар өвдөж байсангүй...Хэнгэрэг рүү хатгахад мэдрэгдсэн тэр өвдөлт үү, ой тоонд багтамгүй. Би орь дуу тавилаа. Толгой дотор шоп хийтэл үнсэх мэт сонин чимээ сонсогдоно. Түдэлгүй чихнээс минь халуун шингэн гоожих нь эгээ л буруу сүвээрээ уйлаад байна уу гэлтэй..." Кинг хүүхэд насандаа өвдөж байсан тухайгаа ийн бичиглэсэн нь уншигч надад лав давтан унших, түүний зүйрлэл, төсөөлөл, бодрол нь автам байв. Тэр ингэж хоёр жил шахам өвдөсөнөөс үүдэн нэгдүгээр ангидаа сууж чадалгүй дахин нэг улиран суухаар болжээ. Энэ хугацаанд харин түүний номын амтад шимтэж, зохиол бүтээл туурвих эхлэл тавигдсан байна.

Энэ тухай "...Жилжин орноосоо ховхорч, гэрээсээ цухуйсангүй. Уншсан зурагт ном тоогоо алдаж, Том Свифтийн тухай уншдаг байснаа онгоцных нь хөдөлгүүр агаарт дандаа гэмтдэг, дэлхийн II дайны баатарлаг нисгэгч Дэйв Давсоны түүхэд шимтэх болж, түүнээсээ Жэк Лондоны амьтдын тухай цус царцаам адал явдлуудад шохоорхох болов. Бас болоогүй ээ, өөрө ч бичиж эхэллээ. Туурвил гээч нь хуулахаас эхэлдэгчлэн би бээр тулаанч Кэйсигийн зурагт номыг дэвтэртээ үг үсэггүй хуулангаа таалагдаагүй хэсгээ засаж бичих болов..." гэнэ. Ээж нь түүний гайхалтай урам өгөгч, өргөгч байсныг Кинг онцолсон. Хуулахаас илүү түүнийг өөрөө энэ зохиолч нараас илүү бичнэ гэдгийг хэлсэн нь Кингийн хувьд зоригт эхлэлийн суурь, гол хүч байв. Ингээд л тэр зохиол гэгч амттай боловч адармаатай ертөнцөд хөл тавьж, зуун зуун номыг уншин "тарамдаж", ширээ болоод үзэг, цаасны эрхэм нөхөр болж эхэлжээ. Цааш түүнийг хэрхэн зохиол бүтээлээ бичсэн, ямар бэрхшээл тулгарч, түүнийгээ хэрхэн туулсан тухай нь сонирхон уншиж, өөр өөрсдийнхөөрөө амтлан болгооно биз. Ямартай ч зохиолч болохоор зорьж байгаа, нэгэнтээ мөрөөдөн тэмүүлж буй хэн бүхэнд ойр туслагч энэ ном байна гэдэгт итгэж байна.

Тэр "Авьяас байхад бэлтгэл, сургуулилт гээч ойлголт утгагүй болдог юм. Чухам юунд авьяастайгаа ойлгосон хүн түүнийгээ бол арван хуруугаа тамтарч, алаг нүдээ бүлтэртэл хэний ч шахалтгүйгээр, өөрийн сайн дураар хийдэг юм. Бүтээлч нь баяр жаргалтайгаар хийж байгаа юм гэдэг хэн ч сонсохгүй, уншихгүй, үзэхгүй байсан ч хамгийн гойд, бадрангуй үзүүлбэр болдог учиртай...Би л гэхэд өдөрт 4-6 цагийг зөвхөн уншиж, бичихэд зориулдаг чанд хатуу хуваарьтай хүн. Гэхдээ хийж буй зүйлдээ үнэнхүү дуртай, авьяастай бол ийм хуваарь тийм ч хатуу санагдахгүй..." гэнэ. Үүнийг ч бас нэг бодож тунгаагаарай. Дурсамжаа тэр зүйрлэл, төсөөлөл, дүрслэлээр дүүрэн, сонирхол татам мөртлөө бодол хөвөрдөн бичжээ. Ингээд бид Стевин Кингтэй найзууд боллоо. Түүний амьдрал, дурсамж, бичихүйн жаргал зовлон бидний өмнө "Бичихүй" номоор ил байна. Уншигч та хуудсыг нь дэлгэхэд л болно.

ШИНЭ НОМ: Стевин Кинг хэмээх уншигч, бичигч бидний шинэ "найз"

Шинэ мэдээ

Нийтлэлчид