• Өнөөдөр 2024-03-29

ЭГЭЛ ЕРТӨНЦӨД ТӨРСӨН ЖИРИЙН БУС ЗОХИОЛЧ

2022-04-14,   1931

         Тэр бидний амьдардаг ертөнцөөс модод  тэнгэрт ургадаг, шувууд нь газарт явдаг гэж сэтгэдэг ганц хүн. Монголын яруу найргийн мөнгөн үеийн  төлөөллийн нөлөө бүхий эрхэм. Өөрөөсөө өмнө орших олон зохиолчийг бүдгэрүүлж, араасаа олон яруу найрагчыг дагуулж яваа эмэгтэй. Төрсөн он цагтаа сэтгэхүй, мэдрэмжээрээ өөр байж,  “Үзэхийн хязгаар”, “Тэнгэрт ургадаг модод”, “Эрх чөлөөтэй байх урлаг буюу шинэ ном”, "Миний гунигийн түүх", "Ганцаардлын дасгал" “Төсөөллийн ертөнцөд”, “Хотын үлгэрүүд”, "Нүдний шилэнд үлдсэн зургууд","Толинд туссан будда", "Хараацай зогсолт" зэрэг номуудыг төрүүлж, хорьдугаар зуун гэх он цагт шүлэг, зохиолын өөр салхиар салхилсан уран бүтээлч. Тэр өнөөдөр яг 50 нас хүрч байна. Бидний ертөнцөд амьдраад хэдийн тавин жил болжээ.

   Тэгээд өөрөөр сэтгэх, өөр байхын том үлгэр байж, эгэл энгийн оршиж байгаа. Тэр бол яруу найрагч, зохиолч Лувсандоржийн Өлзийтөгс.  Уншигч таны, миний, бидний хайртай зохиолч. Зохиол бүтээл, бүтээсэн, туурвиснаараа тэр маргааш руу түрүүлж очихыг хүсдэг нэгэн. Ингээд түүний үл хүрэм, гэхдээ бас хүрч очиж болох зам, жимтэй ертөнцөд уншигч таныг урья. Зарим хүн түүнийг бидэнтэй хамгийн ойр хэрнээ хол хүн хэмээн тодорхойлох нь ч бий. Магад тийм ч байж мэдэх. 

  -ТҮҮНТЭЙ АНХ ТАНИЛЦСАН МИНЬ-
 
      Аравдугаар ангид орох жилээ  авга ахындаа хотод суухаар ирсэн юм. Манай авга ахынх ном олонтой. Нэг удаа номын санг нь сонирхон уудалж суутал Л.Өлзийтөгсийн "Үзэхийн Хязгаар" гэсэн сонин нэртэй ном байсныг нээтэл, эхний хуудаснаасаа л сонирхол татав. Эсээний төрлийг сонирхдог байсан болоод ч тэр үү ихэд сэтгэл хөдлөн, автаж, хэсэгтээ цаг хугацааг мартаж уншсаар дуусгаж билээ. Ингэж л анх удаа өмнө уншиж байсан ном зохиолоос огт өөрийг уншиж, өөртөө цоо шинэ, сонин ертөнцийг нээсэн мэт санагдаж байв. Тэгээд номын арын хуудас дээрх жижиг танилцуулгыг уншиж, хажууд нь байх далай руу цаашаа харж зогсох тайрмал үстэй эмэгтэйг хараад "Зохиолч нь ер бусын сонин эмэгтэй юм" гэж бодож билээ. Ингэж л би Л.Өлзийтөгс гэх зохиолчтой анхлан танилцаж, түүнээс хойш зохиол, бүтээлийг нь хайж, эрж, хүлээж уншдаг болсон юм. Нэг хэсэг бүр автаж, дотор нь гүн орж, даган дууриаж үсээ тайрч, тэмдэглэлийн дэвтэр хөтлөн өөрийгөө түүн шигээр төсөөлж явсан нь ч бий.

   Энгийн ахуй амьдрал, юмс үзэгдлийг нэг л өөрөөр хардаг, арай л өөрөөр илэрхийлчихдэг ийм нэг эмэгтэй Монголын утга зохиолд саарал гэмээр ч юм уу нэг тийм этгээд өнгө аясыг оруулж ирсэн.  Мэдээж анх уншиж эхлэхдээ түүнийг үг, өгүүлбэр бүрээр нь шүтэн биширдэг байсан бол их сургуулийн уран зохиолын ангид суралцаад арай өөрөөр дүгнэж, зохиолыг нь дахин уншихад дахин нэг өөр Өлзий зохиолчийг харж байсныг энд онцлох нь зүйтэй болов уу. Хэнийг харснаа дараагийн хэсэгт өгүүлье.

           -ЯРУУ НАЙРАГЧ ОХИН-
 
     Яруу найрагч, зохиолч Л.Өлзийтөгсийн дотор яруу найрагч жаахан охин байдаг гэдэгтэй уншигч та санал нийлэх болов уу.
 
      Хорвоо ертөнц, оршин буй юмсыг ажиглаж, шинжиж, таньж, сониноор мэдэрдэг эрх дураараа ихэд этгээд охин. Тэр л түүний дотроос шүлэг, зохиол бичдэг мэт. Өглөө босоод үсний самаа эрж, цонхоор зэргэлдээ ертөнцийг харж, дэлгүүр ороод эмэгтэйчүүдийг ажиглаж, автобусанд ч зүгээр явахгүй цаг хугацааны унаанд суусан мэт бодож, хайр, бороо, цас, хүлээлт юуг ч хаанаас ч ямар ч санааг тарьж, ургуулж, тордож, усалж, түүндээ таарсан гүн ухаан тайлал оноож, заримдаа эргэлзээ үлдээж, өөрөө шатаж, шаналж, үйрсэн байдаг сонирхолтой нэгэн. Тэгээд юмс, биет, хүн, байгалийг ханатлаа ажиглаж, тогтоож аваад ширээнийхээ ард хэдэн цагаар сууж шүлэг, зохиолоо бичдэг тэр. Тэгснээ цонхтой, ханатай битүү байшин барилгатай, цементтэй хотын шүлэгч мөртлөө хананы цаанаас модыг мэдэрч, хаалттай цонхны цаанаас хаврыг үнэрлэчихдэг хачин зохиолч.
 
   Түүний бичсэн, олсон, нээсэн шүлэг, зохиол, үг өгүүлбэрийг түүний уншигчид яг түүн шиг мэдэрч уншдаг. Тухайлбал, тэр бичгийн өрөөндөө ширээний гэрэл тусгаад л өөр дотроо орж сууж, бүгэж, ертөнц, ахуйгаас тасарч бичдэг бол уншигч номыг нь яг л тийм өөрөөрөө байх, ганцаараа байж болох газрыг хайж уншдаг. Өөрөөр хэлбэл, тэр уншигчаа ч мэдэрсэн шигээ мэдрүүлж чаддаг гэмээр. Л.Өлзийтөгсийн номыг олны чимээн дунд, гэрлэн дохион дээр, хотын гудамжинд уншиж яваа нэгэн бишгүй байдаг ч тэдгээр нь нэг бол зохиолчийг ойлгоогүй, мэдрээгүй . Эсвэл хэдийн ахуйгаас тасарсан, жингүйдсэн нэгэн байхаас өөр зүйлгүй болов уу. Учир нь, түүнийг хэзээ ч автахгүйгээр, тасрахгүйгээр унших боломжгүй байдаг. Түүний дотор жаахан охин байдгийг батлах нэгэн шүлэг бий. 
 
Амьдралд би итгэдэг
Альхан нэгтээ намайг хүлээж буй
Алтан загас, гурван хүсэл
Мөрөөдөлд би итгэдэг...
 
    
               -ХОТЫН ЗОХИОЛЧ-
 
      -Л.Өлзийтөгсийн шүлгүүдэд уул тал, зэрэглээ, дов толгод ховор. Ихэнхдээ модод, цонх, сандал, савлуур, үүлс, ганцаардал, хотын ахуй багтана. Зарим нь эл байдлаар нь түүнийг хотын зохиолч гэх нь ч бий. Өрнийн гэмээр өнгө аястай юмс, эд зүйлс, хүмүүсийг зүгээр, хэвээр оршоох бус өөрийнхөөрөө өөрчилж, эвдэж, бүтээдэг зохиолч. Түүнийг хотын зохиолч гэдгийг илтгэх нэг ном бол "Хотын үлгэрүүд". Эмэгтэй хүн гэх утга агуулга, ахуй амьдралын олон зураглал энд номд туссан байдаг. Мэдээж эмэгтэй хүн бол Л.Өлзийтөгс зохиолчийн хэзээ ч орхиж байгаагүй сэдвийн нэг. Өөрөөсөө суурилсан олон эмэгтэйг тэр доторлож, гадарлаж, мэдэрч бичсэн. Эмэгтэй хүний дотоод ертөнцийг өөрөөрөө дамжуулж төлөөлж бичсэн. Ганцхан жишээ хэлэхэд л "Аквариум" зохиол бол нийгэмд эмэгтэй хүний эзлэх орон зай багасаж байгааг шүүмжилж, егөөдөж, бачуурч, сануулж бичсэн. Тэр ийм л зохиолч.  Анхлан дурлаж хайрлаж, усан борооноор гүйж, цаг хугацааг хүлээж, цас бороог зүүдэлж бичдэг охин байсан бол дараа нь томорч, өсөж нийгэм, эмэгтэй, эрэгтэй хүн гээд биетийг, асуудлыг томоор харж, илүү өргөн бичдэг болсон зохиолч.
                -ЗОХИОЛЧ Л.ӨЛЗИЙТӨГС
 
     Шүлэг бичиж, юмсын эргэцүүлж, тэмтэрч, мэдэрч явсан жаахан яруу найрагч охин үргэлжилсэн үгийн зохиол руу орсноор "том охин" болсон.
   Ингэхдээ бичиж, илэрхийлж, мэдэрдэг бүхнээ тэр нийлүүлж, багцалж нэгтгэсэн нь түүний эсээний номууд болов уу. Сэтгэх хэлбэр, харах өнцөг, мэдрэх мэдрэмж мэдээж өнөө л Л.Өлзийтөгс хэвээр. Харин бичих хэмжээ, туурвих цар хүрээ л нэмэгдсэн гэмээр. Энэ үеэс л тэр яруу найрагч гэсэн нэрнийхээ ард зохиолч болон нэмэгдсэн гэхэд буруудахгүй байх. Тэгээд түүний нэгтгэж, багцалсан бичвэрийг товчоор "Дурсамж бичдэг зохиолч" гэж тодорхойлоход хол зөрөхгүй болов уу. Ерөөс түүний баримтын эх үүсвэр нь дурсамж. Өнгөрсөн бүхэн түүний бичвэрт дурсамж болон үлддэг. Хүмүүс өнгөрснийг зөвхөн ой тоондоо дурсдаг бол тэр бичиж үлдээдэг нэгэн. Тэгээд тэр дурсамжиндаа санаа алдаж, моддыг тэнгэрт ургуулж, шувуудыг салхи шиг төсөөлж, үүлсийг дураар буулган ирдэг дураараа зохиолч.
 
    Мөн түүний нэг онцлог бол тоочиж, дүрсэлж, эргэцүүлж, асууж байснаа өөрийнхөөрөө, хэт дураараа өгүүлбэрээ төгсгөдөг зан. Энэ байдал түүний бүх зохиол, бичвэрт цухуйдаг. Тухайлбал, моддын тухай шүлэг байснаа төгсгөлд нь "Энэ ертөнцөөс явмаар, гэнэт санаа алдмаар, бүр үүрд явмаар" гэх зэргээр төгсгөнө. Ганцхан жишээ гэхэд, хэн нэгэнд үнэн хайртай байна гэдэг...гэх шүлгийн төгсгөлд
"Хэн нэгэнд үнэн хайртай байна гэдэг
Хайч аваад нүдээ сох хатгахын нэр..." гээд төгсдөг. Ерөөс ихэд осолтой, уншигч мэдэрч, дагаж чичирч, уйлж, гуниглаж явснаа гэнэт осолдож, өөрийгөө өвтгөж, шаналгадаг. Тэр ийм л зэвүүн гэмээр, эсвэл дэндүү этгээд сэтгэлгээтэй зохиолч. Энэ бол яруу найрагч, зохиолч Л.Өлзийтөгс.  Харахад, турьхан, эмзэг эмэгтэй хүн. Харин дотроо сониуч, ажигч, хачин гярхай, жирийн биш гэмээр сэтгэлгээ, өргөн гүн дотоод ертөнц. Ерөөс эгэл энгийн, нэгэн хэвийн бидний ертөнцийг эвдэж, цоо шинээр төрсөн жигтэй нэгэн.
 
  Дээр өгүүлсэн бүхэн нийлээд Л.Өлзийтөгс гэх эмэгтэйг бүтээж байгаа юм. Түүнийг ойлгож, ойртож, дотоод ертөнц рүү нь өнгийх ганц зам бол зохиол бүтээлийг нь унших. Тэр өнөө хүртэл бидэнтэй ерөөс шүлэг, зохиолоороо л уулзаж байсан.
 
       Хэрэв шүлэг, зохиол нь байгаагүй бол бид Л.Өлзийтөгс гэж хувь хүнийг танихгүй, мэдэхгүй байх байсан. Угаас хэвлэлд өгсөн цөөн ярилцлагаас нь, шүлэг, тэмдэглэл, эсээнээс нь харахад, тэр биднээс дэндүү хол, ганцаардмал, тусгаар нэгэн гэдэг нь хэнд ч ил. Хэрэв тэр бидний ертөнцөд хэтэрхий орж, бидэнтэй хамт оршсон бол түүнээс сайхан зохиол, яруу найраг төрж, бид хаа нэг ганцаардахаараа, амьдрах утгагүй болохоороо уншиж, мэдэрч, хажууд байгаа модыг хүртэл өөрөөр харж чадахгүй байсан болов уу. Үргэлж цаашаа харж, ямар нэгэн зүйлийг ширтэж, юмсыг ажиглагч хүн бидний энэ нийтлэг, нэгэн хэвийн ертөнцөд байна гэдэг жирийн бус зүйл яах аргагүй мөн. Нэгэн хэвд цутгасан мэт загвар, бүтэцтэй энэ ертөнцийг тэр өөрийнхөөрөө эсгэж, харж, төсөөлсөн зохиолч. Зохиолчийн ертөнц угаас өөр гэж мэтгэх хүн байх ч тэр харин бидний ертөнцийг л өөрөөр харж, хүмүүсийн анзаардаггүй хором, мөч, юмсыг анзаарч, өөрөөр бодож чадсан нэгэн. Түүний зарим нэг хэвлэлд өгсөн ярилцлагыг уншихад, СГЗ, сэтгүүлч Б.Ганчимэг сэтгүүлчтэй хийсэн ярилцлага нь илүү түүнийг бидэнтэй ойртуулсан гэмээр санагдав. Насаараа бичиж, шүлэг, зохиол гэж хоёр зүйлээр овоглогдож, өөрөөсөө төрүүлж ирсэн хүмүүнээс "Шүлэг яруу найраг төрдөг үү" гэсэн асуултын хариулт өөр байх. Магад энэ асуулт ихэд энгийн, зохиолч бүрт л тавьдаг асуулт ч жинхэнэ дотор нь байгаа, буй биеэрээ тээж яваа хүний хариулт сонин болов уу гээд энд авчирлаа. Тэрбээр "Уран бүтээл ямар нэгэн зорилгоос л төрнө. Өөрийгөө олох зорилгоос, ертөнцийг ойлгох хүсэл тэмүүллийн зорилгоос, зүгээр л аймаар чанга хашгирах хүсэл зорилгоос төрж болно. Гэхдээ зорилго тавьснаар тэр бүхэн би болдоггүй. "Би мундаг яруу найрагч болно" гэсэн зорилготой зуу зуун залуу хүн манай яруу найргийн тайзан дээр эгнээд зогсож байна. Тэдний зорьсон болгоны зоргоор тэр зорилго нь биелэхгүй. Онгодыг хүлээгээд суудаггүй. Харин уран зохиолыг хийдэг, бүтээдэг, төрүүлдэг" гэж өгүүлжээ. Төдийгөөс өдий хүртэл амьдарч, амьсгалж, оршиж ирсэн бүхнээ тэр ингэж өгүүлж байгаа юм.
 
 
-ЭЭЖ БОЛООД ТЭР ЧИГТЭЭ ЭЭЖ БОЛООД ӨӨРЧЛӨГДСӨН-
        
        Л.Өлзийтөгс зохиолч ээж болохоосоо өмнө зохиол бүтээлдээ үргэлжийн ганцаар, юмсыг хөндлөнгөөс төлөөлөгч байв. Харин ээж болсноос хойш ахуй орчинг урьдынхаасаа илүү мэдэрч, ахуйгаар бүтээл нь жаахан хязгаарлагдаж, ээж гэх дүрээс юмсыг харах болсон нь сүүлд гаргасан зохиолуудад нь илт. Бараг, "Хотын үлгэрүүд" номоос хойш тэр ахуй амьдрал, хүмүүсийн харилцааг хэт анхаарч, зохиол бүтээлдээ түлхүү барьсан гэх шүүмжлэл бий. Үнэхээр жаахан хэтийдсэн, басхүү туйлширсан гэмээр зохиол бүтээл сүүлд төрөөд байгаа нь нууц биш. Түүний өнөө хорвоо ертөнцийг, юмсыг өргөнөөр, зоригтойгоор хардаг байсан сэтгэлгээ ахуй руу хэт унаад ч байх шиг. Үүнийг яаж мэдээд байгаа вэ гэхээр түүний мэдрэмжийг дагаж мэдэрч уншдаг уншигчийн хувьд үүнийг шууд анзаарч, мэдэрнэ. Шүлгүүд нь ч нялх хүүхэд, хүүхдийн ертөнц рүү чиглэх болсон нь магад зохиолчийн өөр нэг хэлбэр байх, нөгөөтээгүүр насны ч зүйл нөлөөлж байж мэдэх. Мэдээж энэ насан дээр шувуудыг алхуулж, хүмүүсийг нисгэж, хэн нэгнийг хүлээж, саваагүйтэн савлуурдаж, өнгөнд хувирч, үүлнээс зүүгдэхгүй биз. Гэхдээ л бид түүнээс тийм л зүлийг эрдэг, хайдаг болчихож, анхнаасаа тэр тэгэж бичиж биднийг автуулж, гүн итгүүлсэн болохоор одоо ч мөн түүгээр нь харах гээд байх тал бий. Гэхдээ тэр "Үлдэнэ" гэдэг эсээ шигээ бидний дунд тийм зүйлсийг үлдээж, үсээ зулгааж, санаа алдаж, хааяа юугаа ч юм гэмтээж, дотоод ертөнцөө анирдаж суух боломж, нөхцөлийг, суурийг бүрэн дүүрэн өгсөн. Өөрөөрөө дамжуулж мэдэрснээ бидэнтэй хуваалцдаг болохоор тэр ээж байхын мэдэрмжийг бичиж байгаа болов уу.

  "Талархлаа, баярлалаа эрхэм зохиолч оо" гэсэн сэтгэгдэл түүнд олон хаяглагдаж байсан байх. Гэхдээ түүний шүлэг, бүтээл, зохиол байгаа болохоор бид амьдарч, зарим талаараа утгаа алдсан үедээ дахин сэхэж, эсвэл шаналж, эдгэрч, шархаа эргэн сэдрээж, догдолж, байгалийн үзэгдэлд түүний шүлгийг уншин алхаж, хаашаа ч хамаагүй явмаар эрх дураараа, өөрөөрөө, хэнээс ч хамааралгүйгээр, эмээхгүйгээр оршиж чаддаг юм шүү. Дэндүү энгийн, хэдхэн жил амьдрахад  л бүгд ойлгомжтой болж, уйдаж эхлэм энэ ертөнцөд цааш удаан амьдрах, урт өдөр хоногуудыг утгатай туулах боломжийг Л.Өлзийтөгсийн зохиол бидэнд өгсөн, одоо ч өгсөөр, энэ ертөнцөд шинээр мэндэлж байгаа нэгэнд ч өгнө гэдэгт итгэлтэй байна. Түүнд төрсөн өдрийн халуун мэнд хүргэе. Бидний ертөнцөд төрсөнд баярлалаа...

*** 
 
Би цэв цэнхэр атлаа
Би цэг цэг цэг атлаа
Би үүлнээс ч илүү үүл, уснаас ч илүү ус, үл баригдахуй атлаа
Би салхины бие, шувууны нисэлт, өвлийн тэсгим жавар атлаа
Би хязгааргүй, хайрын биелэл атлаа
Биеэр минь дүүрэн ертөнц, нүдээр минь дүүрэн тэнгэр атлаа
Цаг хугацаа хаана оршдогийг ганцаарханаа мэддэг атлаа
Цасны ширхэг бүрийг нэрлэж чаддаг атлаа
Гайхамшигт, гүн нууцлаг амьдралаас айдаггүй мөртлөө
Галд гараа дүрэхээс буцдаггүй атлаа
Ганцхан чиний л өмнө үл дүрэлзэн гэрлээ хумьж
Гарт чинь буй сарнай адил нам гүмхэн юунд бөхийнө вэ...
 
*** 
 
Хэн нэгэнд үнэн хайртай байна гэдэг
 
хэтэрхий гунигтай
 
Түүнгүйгээр амьдарч чадахгүйгээ мэдэрнэ гэдэг
 
түгшүүртэй,
 
нэг л түгшүүртэй
 
Хайр гэдэг бол жаргалтай айдас юм
 
хайч аваад нүдээ өөрөө сох хатгахын нэр юм
 
Тэгээд тэмтчин тэмтчих атлаа
 
Зүүдээ өөрөө зохион байж үзээд
 
түүндээ үхтлээ итгэхийн нэр юм
 
Зүрхээ өөрөө атгаж тавиад л, атгаж тавиад л
 
цусыг нь зөөлнөөр шүүрүүлэхүй юм...
 
 
 
Хэн нэгнийг хайрлана гэдэг
 
хэмжээлшгүй өндөрт гарахын нэр юм
 
Хэмжээлшгүй өндрөөс унавал бяц үсрэхээ мэдэх ч
 
хэзээ ч цуцалтгүй дээш авирах зориг юм
 
Энэ бол
 
дэндүү олон түлхүүр нь зүүлттэй ч, цоожтой байгаа
 
амьдралын, цор ганц, хэзээд нээгдэхэд бэлэн хаалга юм
 
Энэ бол
 
нэг орсон хүн эргээд гарч чаддаггүй
 
асар харанхуй гүн хонгил доторх,
 
хаа ч юм бэ чимээ өгөн дуугарах
 
аяар аяархан зовлонт инээд юм.

ЭГЭЛ ЕРТӨНЦӨД ТӨРСӨН ЖИРИЙН БУС ЗОХИОЛЧ
АНХААР! Та сэтгэгдэл бичихдээ хууль зүйн болон ёс суртахууныг баримтална уу. Ёс бус сэтгэгдлийг админ устгах эрхтэй. Мэдээний сэтгэгдэлд ergelt.mn хариуцлага хүлээхгүй.

Нийт сэтгэгдэл: 8
  • Сэтгэгдэл үлдээсэн: 2022-04-15 11:01:02
    зочин: Эгэлгүй мөртөө энгийн найрагч бүсгүй, түүний олон зохиолын түүврийг уншсан тэхдээ түүнийг шүтэх үзэл зүгээр л " Өнө мөнхийн орон" шүлгийг бичсэний төлөө. Тэр шүлэгт агуу Шарав ая хийж хэдэн үеэрээ дуулах эх орны магтуу болсон. Сүүлд дуучин Дашчанрав, Дашням нар шинэлэг байдлаар сайхан дуулсан, залууст эх орны үнэ цэнийг мэдрүүлсэн бүтээл. Найрагч бүсгүйдээ төрсөн өдрийн мэнд хүргэе ээ
  • Сэтгэгдэл үлдээсэн: 2022-04-14 20:36:24
    Hun: Ene nairagchiin shulegiig unshij l zaluus bidnii uyiihen usch hugjij bndaa
  • Сэтгэгдэл үлдээсэн: 2022-04-14 18:26:21
    Zaza: Сайхан найрагч минь! Төрсөн өдрийн мэнд хүргий
  • Сэтгэгдэл үлдээсэн: 2022-04-14 16:29:25
    Уншигч: Хараацайн зогсолт биш Хараацай зогсолт шүү дээ. Дээрээс нь орчуулгын нэг ч бүтээлгүй хүнийг орчуулагч гэж тодотгомооргүй юм. Ээж болсноосоо хойш хязгаарлагдмал болсон юм биш ээ. Аль эрт л ээж болчихсон байсан. Судалгаа, бүтээлч шинжгүй сэтгэлийн хөөрлөөр бичсэн хөрөг ч биш, сэтгэгдэл ч биш бичвэр байлаа
  • Сэтгэгдэл үлдээсэн: 2022-04-14 12:44:13
    фэн: Өлзий эгч бүүр 21 настайдаа ээж болсон гэдгээ номондоо бичсэн байдаг шүү. Ээж болсноосоо хойш л бүх номоо бичсэн гэсэн үг. Тэгэхээр ээж болоод хязгааарлагдаж эхэллээ гэдэг чинь алдаатай дүгнэлт болжээ. Бусдаар бол дажгүй болж.
  • Сэтгэгдэл үлдээсэн: 2022-04-14 12:38:52
    Alta: Гайхамшигтай зохиолч, яруу найрагч , төгс эмэгтэй , яаж ийм байж чаддаг байнаа гэмээр cонин eртөнцтэй, зүгээр л Cool бөгөад ховорхон хүн.Баярлалаа эрхэмээс эрхэм хайртай зохиолчдоо! Бас төрсөн өдрийн мэнд!
  • Сэтгэгдэл үлдээсэн: 2022-04-14 12:34:30
    зочин: эгэл хэрнээ агуу зохиолч. биширч шүтэж явдаг
  • Сэтгэгдэл үлдээсэн: 2022-04-14 11:12:45
    Зочин: Маш сайн. Нээхийг оролджээ. Хэр баргийн хүн ингэж нээхийг оролдохгүй.
Шинэ мэдээ
Нийтлэлчид
Монгол Улс, Улаанбаатар хот, Сүхбаатар дүүрэг, VIII хороо, "Ардын эрх"-ийн байр, Гуравдугаар давхарт Эргэлт.мн редакц
7509-1188