Зэвсэгт хүчний 326 дугаар ангийн салаан дарга Г архи ууж, согтуурсан үедээ байлдагч Ц.Б-г зодож, гэмтээсэн талаар бид мэдээлсэн билээ. Байлдагч Б нь Төрийн тусгай албан хаагчдийн нэгдсэн эмнэлгийн Эрчимт эмчилгээний тасагт ухаангүй эмчлүүлж байгаа юм.
Бид хэргийн талаар байлдагч Б-гийн ээж Б.Баттулгаас тодрууллаа. Тэрбээр одоо хүртэл хүүтэйгээ уулзаж чадалгүй, Төрийн тусгай албан хаагчдийн нэгдсэн эмнэлгийн гадаа байгаа юм.
-Хүүгийнх нь талаар та нарт хэзээ мэдэгдсэн бэ?
-Өчигдөр 01:20 цагийн үед “Таны хүү ухаангүй эмнэлэгт хүргэгдэж ирсэн. Яаралтай ир” гэж цагдаагийн байгууллагаас ярьсан. Нөхөр бид хоёр тэр даруй эмнэлэгт ирэх гэсэн боловч хөл хорио тогтоосон байсан учраас замын цагдаа явуулахгүй, ангийнх нь удирдлагуудаар яриулж байж, 01:40 цагт эмнэлэгт ирсэн. Гэтэл "PCR шинжилгээ байхгүй" гэх нэрийдлээр хүүтэй минь 09:30 цаг хүртэл уулзуулаагүй. Ямар байдалтай байгааг нь мэдэхгүй хэдэн цаг тарчилж байж, арай гэж өглөө 10:07 цагт нөхөр маань хүүгийнхээ хэвтэж байгаа тасаг руу орсон. Ухаангүй, хүчилтөрөгчийн аппарат залгуулчихсан, бие нь маш хүнд байдалтай байна гэнэ. Хүүгийнхээ зургийг авах гэсэн чинь зөвшөөрөөгүй гэнэ лээ.
-Эмнэлэгт ирэхдээ ямар байдалтай ирсэн гэнэ вэ. Эмч юу гэж хэлсэн бэ?
-Миний хүү өнгөрсөн аравдугаар сард гурван шатны эмчийн үзлэгээр орж, эрүүл гэдэг нь тогтоогдоод цэргийн албанд мордсон. Гэтэл Төрийн тусгай албан хаагчийн нэгдсэн эмнэлгийн Яаралтай хүлээн авахын эмч н.Анар гэж хүн “Суурь өвчтэй, тархиндаа цүлхэн үүсчихсэн байсан” гэж хэлсэн байна лээ. Ямар шалтгааны улмаас яаран тийм мэдээлэл өгснийг бид мэдэхгүй. Эрүүл байсан хүүхдийг минь тэгж хэлж болохгүй шүү дээ. 19-хөн настай хүүхдэд ямар суурь өвчин байх юм бэ. Хүү минь хүлээн авахын хаалгаар орохдоо уушгинаасаа цус алдсан, амнаас нь хөөс сахарсан байдалтай ирсэн гэсэн. Тархиндаа цус харвасан, маш их цус алдсан байдалтай ухаангүй байгаа.
Бригадын генерал Л.Онцгойбаяр ирж бидэнтэй уулзаад "Эмнэлэгт нь шат дараалалтай яаралтай арга хэмжээг ав" гэж хэлсэн. Гэхдээ арга хэмжээ авлаа гээд миний хүү сэхэх эсэх нь тодорхойгүй байна. Хоёр хөл дээрээ дахиж алхаж чадахгүй ч байх магадлалтай. Миний хүүгийн эрүүл мэндийг ингэж хохироочихоод хэн хариуцлага хүлээх вэ. Эрүүл хүүхэд минь үхэх, сэхэхийн заагт байна шүү дээ. Үнэхээр их гомдолтой байна.
-Хүүтэйгээ хамгийн сүүлд хэзээ ярьсан бэ. Ангидаа ямар нөхцөл байдалтай байгаа талаараа гэрийнхэндээ өмнө нь хэлж байсан уу?
-Өмнө нь хэд хэдэн удаа хүүтэйгээ утсаар ярьж, очиж уулзаж байсан. Дарамтлуулдаг гэж ганц ч удаа хэлж байгаагүй. Харин байнга аав, ээж рүүгээ залгаад “Тав, найм, арван мянган төгрөг өгөөч” гэж ярьдаг байсан. Хамгийн сүүлд гуравдугаар сарын 6-нд аав руугаа залгаад “10 мянган төгрөг өгөөч” гэж хэлсэн байгаа юм. Нөхөр маань хүүгээсээ “Миний хүү дарамтлуулаад байгаа юм уу. Яагаад, хэнд өгөх гээд мөнгө аваад байдаг юм бэ” гэж асуухад нь “Бидэнд хэрэг болдог юм аа. Хүнд дээрэлхүүлж, дарамтлуулаагүй” гэж хэлсэн байна лээ. Тэгээд хүүдээ “Аав нь дахиж мөнгө өгч чадахгүй. Цэрэгт алба хаахад мөнгө хэрэг болдоггүй шүү дээ” гэж хэлсэн байгаа юм. Аав нь мөнгө өгөхгүй гэж хэлсэн учраас өчигдөр миний төрсөн ах руу залгаад “Ах аа, та над руу яаралтай 60 мянган төгрөг явуул” гээд утсаа тасалсан гэсэн. Ярихдаа маш их сандарсан, тэвдсэн байдалтай байсан гэсэн. Тэгээд л орой нь гэнэт ухаангүй, эмнэлэгт байна гэж дуудлага ирсэн.
-Өөрийнхөө данс руу мөнгөө хийлгэдэг юм уу, өөр хүний данс өгдөг юм уу?
-Хүүг тань зодсон алба хаагчтай уулзсан уу. Таны хүүгээс өөр байлдагч зодуулсан болов уу?
-Бид сайн мэдэхгүй байна. Ангийнх нь захирагч хөдөө явчихсан учраас нарийн мэдээлэл алга гэсэн. Хүүг минь зодсон алба хаагчийг цагдаагийн байгууллагаас шалгаж байгаа юм билээ. Бид уулзаагүй байна. Хэрэв уулзвал миний хүүг ямар шалтгааны улмаас ийм болтол нь зодсоныг асуумаар байна.
-Ерөнхий боловсролын сургуулиа төгсөөд цэрэгт явсан юм уу, хүү тань?
-Миний хүү наймдугаар ангиа төгсөөд Энэтхэг явж сурсан. Тэнд дөрвөн жил болоод, өнгөрсөн оны зургадугаар сард ирсэн юм. Төд удалгүй аравдугаар сард өөрийнхөө хүслээр цэргийн албанд мордсон. Өмнө нь аваар осолд орж байгаагүй, зан ааш сайтай, төлөв төвшин хүү шүү дээ. Бид Чингэлтэй дүүрэгт гурван хүүхэдтэйгээ амьдардаг. Миний хүү айлын том нь.
Байлдагчийн ээж Б.БАТТУЛГА: Хүү минь Энэтхэгт дөрвөн жил сураад, эх орондоо ирсэн даруйдаа цэрэгт явсан |
|
2025-03-14 18:54:37
2025-03-14 17:18:01
2025-03-14 16:03:27
2025-03-14 15:22:44
2025-03-14 15:12:58
2025-03-14 15:01:03
2025-03-14 14:40:19
2025-03-14 14:13:05
2025-03-14 14:01:35
2025-03-14 13:58:00
2025-03-14 13:03:33
2025-03-14 12:06:37
2025-03-14 11:37:28
2025-03-14 11:30:43
2025-03-14 11:20:27
2025-03-14 10:21:56
2025-03-14 09:53:42
2025-03-14 09:50:57
2025-03-14 09:50:33
2025-03-14 09:44:12
2025-03-14 07:00:39
2025-03-14 07:00:00
2025-03-14 07:00:00
2025-03-14 07:00:00
2025-03-14 07:00:00
2025-03-14 07:00:00
Монгол Улс, Улаанбаатар хот, Сүхбаатар дүүрэг, VIII хороо, "Ардын эрх"-ийн байр, Гуравдугаар давхарт Эргэлт.мн редакц |
7509-1188 |