Уншигч та бүхэнд бороо шивэрсэн, бүрхэг өдрийн мэндийг хүргэе. Өнөөдөрт зориулан дараах яруу найрагчдын шүлгүүдийг онцолж байна. Цонхон дээр дуслах бороон дуслууыг ажиглангаа кофе, эсвэл банштай цай ууж, эсвэл зүгээр л дуртай дуугаа сонсонгоо гудамжаар алхаж буй, эсвэл хэн нэгнийг санагалзаж буй танд зориулан дараах шүлгүүдийг хүргэж байна. Хамтдаа эморцгооё. 

Д.Нямсүрэн - Бороо орж байна уу даа гадаа

Бороо орж байна уу даа гадаа

Бодол минь сэргэх чинь

Болдогсон бол дахиад хүүхэд болохсон

Бор биeэ гаргаад

Бороон дундуур гүйхсэн дээ

Шивэрч байна аа бороо,

зөөлөн шивэрч байна

Сэтгэлийн гунигаа орхиод би

Ширхэгнийх нь дусал мөнгөхөн гэрт

Сэмхэн тэгээд нуугдчих юмсан...

Тэр дээвэр дээр түрүүхэн

Нэг бүрзгэр болжмор байсан

Тэнгэрийн дуунаар

Газарт унаагүй байгаа...

Над дээр бол аянга цахих зүгээрээ

Яагаад гэвэл

Намрын мөндөр, навч хоёр намайг нүдсэнээс

Шар усны нүх олоон

Зуу зуун өдөр шиг

Зүс бороо цагаан өнгөтэй

Зуны даашинзтай бүсгүй

Гүйж явна уу даа...

- Та норчихнээ хүлээгээч гэж

Танихгүй бүсгүйн араас би дуудна

Өөрийнхөө цувыг түүнд өгч

Өвс мэт норох хүслэн сайхаан...

- Та их сайн хүн юмаа гэж

Танихгүй хүүхэн надад хэлнээ

Таны цувгүй бол хэцүүдэх байлаа шүү гэж

Гэрийнхээ үүдэнд бас нэг хэлнэ ээ

Дээвэр нүдэх бороо ойрхон хирнээ

Дэндүү чиг хол сэтгэлийг минь аваачжээ

Цув юүдэнгээ тэртэй тэрэнгүй би мартжээ

Цутгах энэ бороон дундуур дувтан гүйсээр

Гэртээ харихсан...

Бороо орж байна уу даа, гадаа

Бодол минь жиргэх чинь

Болдогсон бол дахиад хүүхэд болохсон

Бор биеэ гаргаад

Бороон дундуур гүйхсэндээ...

Шивэрч байнаа бороо, зөөлөн шивэрч байна

Сэтгэлийн гунигаа орхиод би

Ширхэгнийх нь ганцхан дусал дотор

Сэмхэн тэгээд нуугдчих юмсан...

Б.Эрдэнэсолонго - Зун шиг...

Чи яг зун шиг

Үс чинь ой шиг

Нүд чинь шөнө шиг

Чи яг зун шиг…

Чиний хаашаа ч юм нэг л алхвал

Төөрч мэдэх учраас

Би чамайг одоо болтол

Тэвэрсэн хэвээр…

Чи яг ус шиг

Урагш нэг л алхвал

Хөл алдах учраас

Анх чамайг харсан тэр газраасаа би

Холдож зүрхэлдэггүй.

Чи яг бороо шиг

Чи үүл шиг

Чи нар шиг

Миний үүл, миний бороо

Миний нар учраас би чамд хайртай

Их халуун, их гэрэлтэй учраас чам руу
Эгцэлж харж болдоггүй
Чи яг зун шиг
Хөл чинь өвс шиг
Хөх чинь үүл шиг
Нүдээ аниад, хөлөө өргөөд
Өндөрт хөвөх
Үүлэнд хүрэхэд
Хурууны үзүүрт
Хүүхдийнх шиг зөөлөн арьс
Жигд бус цохилох
Зүрхний хэмнэл мэдрэгдэнэ.
Чи яг зун шиг
Чи яг шөнө шиг
Чиний хаашаа ч харсан гүн харанхуй
Тиймээс одоо болтол чамайг хэн гэдгийг
Би мэдэж чадахгүй байна
Надад туслаач зун аа, шөнө өө
Чи яг зун шиг
Чи ном шиг
Чи
Би чамайг уншихын тулд төрөлхийн сохор
Эсвэл сохорсон, бас дүлий байх ёстой…
Чиний гоо үзэсгэлэнг мэдрэхийн тулд
Би чамайг өмнөх ширээн дээрээ тавиад
Хамгийн түрүүнд хуруугаараа тэмтэрч үзнэ.
Нүдээрээ биш, яг ч хуруугаараа биш
Түүний дараа төрөх мэдрэмжээ
“Чи яг зун шиг” гэж нэрлээд
Цаасан дээр буулгана.

Г.Аюурзана - Бодлогоширсон цонх нүд шиг нулимсарна

Бодлогоширсон цонх нүд шиг нулимсарна

Бороо яах вэ дээ. Нөгөө л бороо шүү дээ

Босъё доо... Хөнжилдөө гал ноцтол

Бодлоо гээд, дэргэд чи ирэх биш

Навчсан шүхэртэй наадаад байх шиг хэрнээ

Намрын бороо цаанаа л нэг гунигтай

Намайг сэрээсэн дээвэр төмрийн нижигнээ

Намсан намссаар дасал болчих нь гунигтай

Болиосой доо гэмээр уйлагнанхан зүсэрч

Бодлоор болдоггүй бороо цонхонд нулимсарна

Сарнайд өргөс ургаагүй бидэн хоёрын зун

Сайхан л зүүд болохоос, ямар дурдатгал биш

Босъё доо...

Л.Өлзийтөгс - Усан борооноор би ганцхан хүнийг боддог

Усан борооноор би ганцхан хүнийг боддог

Угаас тэр хэзээ ч буцаж ирэхээргүй явсан

Сүүлчийн удаа тэр гунигтай эргэж хараад

Сүүрс алдсан.

Дараа нь удаан бороо орсон

Хойноос нь гүйж гараад үг дуугүй тэврэн авч

Хоногийн уртад алдахаасаа өмнө

уучилж болох л байсан

Хамаагүй ээ, нүдээ аниад ч болов, нүүрээ таглаад ч болов

Хайртай гэж хэлэн уйлж болох л байсан

Бүдэгхэн дууг минь сонсох гэж аяархан алхахдаа

Бүх юмыг дуусгаж байгаагаа тэр ер мэдээгүй

Харин би нулимснаасаа л нэрэлхсэн

Хачин хүйтэн бороонд шалба норохоосоо айсан

Гуйгаад уйлахад нь жишүү харсан хүйтэн царайг минь

Гурван жилийн гуниг нулимс хэдийнээ угаасан ч

Хүнийх болсон, мартаж чадсан гэнэхэн хайр минь

Хүйтэн бороо орох бүрийд намайг дааруулна.

Мө.Батбаяр - Гарт гар чинь бас борооны шүхэр

Гарт гар чинь бас борооны шүхэр

атгаастай, шалба норчихсон биднийг