Соёлын гавьяат зүтгэлтэн, Монголын шинэ үеийн залуусын оюун санааны түүчээ зохиолч Гун-Аажавын Аюурзанын “Эргэлт” сэтгүүлийн анхны дугаарт нийтлэгдсэн ярилцлагаас онцлох эшлэлийг хүргэж байна. Ярилцлагыг бүрэн эхээр https://ergelt.mn/news_full/111/single/28838 эндээс уншаарай

Залуудаа би юм бүхнийг чаддаг байсан. Одоо бол Өлзий юм бүхнийг чаддаг, би л харин бүгдийг асуудаг болсон доо

Хоёр сайн номтой байна гэдэг “зохиолч” буюу “юм бичдэг хүн” гэгдэх жирийн дундаж хэмжүүрт л хүрэхээс биш, цаашаа ахих баталгаа биш шүү дээ

Ер нь ямар ч зохиолч тухайн зохиолоо зохио­мол зүйл биш жинхэнэ ертөнц гэж мэдэрч, тэр ертөнцдөө автаж байж л бүрэн дүүрэн итгэл үнэмшилтэй бичдэг байх

Дүр гэдэг бол үг үйлд­лээрээ биш, бодол санаагаараа тодордог зохиогчийн дотоод “би” юм

Энэ хүртэл явж ирсэн замаасаа хуримтлуулсан туршлага дараагийн зохиолыг минь илүү дээр болоход нэмэр болж байвал миний хийж чадах зүйл тэр

Хамгийн гэдэг үг өөрөө их хэцүү сонголтыг тулгадаг

Сүүлийн үед цахим орчин өөрөө нийгэм болчихлоо.

Бууз, хуушуур хийхээр татчихсан махыг буцаагаад бүхэл болгох аргагүй

Хэрэв чамд бүх зүйл муухай сэтгэгдэл төрүүлдэг бол, дотоод ертөнцдөө гэгээ тусгаж, өөрийгөө эртхэн засч залж авахгүй бол, ойр тойрны чинь хүмүүст энэ сөрөг араншин халдварласаар л, сэм сэмхэн газар авсаар л байх болно

Хэний ч өргөж дийлээгүй чулууг хөдөлгөчих шунал бөх бүрд төрдөг, эсвэл хүн бүхэнд таалагддаг хүүхэнтэй унтаад үзчих хүсэл эр бүрд төрдөг