МӨРӨӨДӨЛДӨӨ ХҮРЭЭД НУРАН ОЙЧИЖ, БАЯРЛАН "НИСЭЖ", УЛСЫНХАА ДАЛБААГ НУЛИМСТАЙ БАРИН ЗОГСОХ ТЭДНЭЭР БАХАРХАХГҮЙ БАЙХЫН АРГАГҮЙ

Д. Бямбасүрэн:
Соёл урлаг- Спорт

2024-09-02, 682

“Парис-2024” 17 дахь удаагийн паралимпын наадамд манай тамирчид мөн ч өнгөтэй, мятрашгүй зүтгэлтэй, бахдам амжилттай оролцлоо. Нийт 168 орны 4400 гаруй тамирчин спортын 22 төрөлд өрсөлдөж байгаагаас манай улсаас таеквондогоор алт, мөнгө, хөнгөн атлетикийн бөөрөнцөг шидэлтийн төрлөөр мөн мөнгөн медаль хүртлээ. Хэчнээн сар, жилийн хөдөлмөр зүтгэл, тэсвэр тэвчээр, өвдөлтийн араас өндийж өнөөдрийн амжилтад хүрсэн бол гэж бодох төдийд л мөрөөдөлдөө хүрээд нуран ойчиж, баярлан "нисэж", улсынхаа далбааг нулимстай барин зогсох тэднээр бахархахгүй байхын аргагүй. Ийн тэд эх орондоо амжилт, ганзага дүүрэн ирэх нь.

ИНГЭЭД Л БИ ПАРАЛИМПЫН АНХНЫ ЭМЭГТЭЙ АВАРГА БОЛЧИХЛОО ШҮҮ ДЭЭ

Шүүгч өөр рүү нь зааж ялсныг нь дуулгах мөчид нуран ойчиж, малгайгаа авч "шидэн" сөхрөн унаж, хэсэгтээ итгэж ядан байсан түүний бичлэгийг өдгөө ч бид давтан үзэж байна. Тэр мөч Холливудын од Жэки Чанаас медалиа гардан авч, төрийн дууллаа эгшиглүүлэн зогсох хүртэл үргэлжилж, медалиа духандаа хүргэх агшиндаа л сая нэг "сэрж", итгэж зогссон байх аа, тэр. Үндэсний шигшээ багийн пара таеквондогийн тамирчин, ОУХМ Уламбаярын Сүрэнжав Парисын олимпод явахаасаа өмнө "Тамирчны алдар" нэвтрүүлэгт өгсөн ярилцлагадаа "Хэрэв би олимпоос медаль авбал хамгийн түрүүнд төрийн далбаагаа бариад л дэвжээ тойроод гүйх байх даа" гэж ярьж байжээ. Үнэхээр ч ярьж байсан шиг ээ хамгийн баяр жаргалтайгаар далбаагаа мандуулан дэвжээ тойрон гүйсэн дээ.

Бөхийн удамтай баруун нутгийн даруухан охин У.Сүрэнжав хүчтэй төдийгүй хойд хөл нь суналт сайтай, энэ хөлөөрөө л оноогоо авдаг гэнэ. Анх арваннэгдүгээр ангид байхад нь Завхан аймгийн Тосонцэнгэл сумынх нь сургуульд таеквондогийн клуб хичээллэдэг эхэлснээр хоёр найзтайгаа хамт суралцаж, аймгийнхаа тэмцээнд амжилт гаргаснаар аав, ээж хоёроосоо энэхүү спортоор хичээллэх зөвшөөрөл авсан гэдэг. Тэрбээр "Анх Бээжингийн олимпыг гэр бүлийнхэнтэйгээ суугаад үзээд сайхан санагдаж байсан. Миний анхны дасгалжуулагч Завхан аймгийн Улиастай сумын Цагдаагийн газрын ахлах дэслэгч, дэлхийн аварга С.Будхүү гэж хүн бий" гэсэн юм. Аав, ээж нь паралимпын аварга болж буй охиноо үзээд баярын магнай тэнийж суухад сумын удирдлагууд болон ах дүү, хавь ойрынхон нь тэднийд цуглан баяр хүргэж, сэтгүүлчид ч дараалан утас цохиж, баярын сэтгэгдэл сонсохоор шамдаж байв.

Түүний аав Д.Уламбаяр "Ах нь зургаан хүүхэдтэй. Гурав дахь охин Сүрэнжав маань олимпын аварга болсонд их баяртай байна. Наймдугаар ангиасаа эхэлж таеквондогоор хичээллэсэн. Багаасаа зорьсон зорилготой, зорьсондоо хүрэхийн тулд их хичээдэг, дайчин зан чанартай. Зорилгоо биелүүлж, амжилтад хүрсэн охиноороо их бахархаж байна. Охин минь цоглог, сэтгэл зүй сайтай, өнгөлөг харагдаж байна лээ" гэсэн юм. Тийм ээ, хамгийн гол нь сэтгэл зүй. Тэр энэ үгийг олонтаа давтаж, олимпод оролцохоор явсан охиндоо ч захиж хэлсэн гэсэн. Үнэхээр ч сэтгэл зүй сайтай, цог хийморь дүүрэн байж, паралимпын аварга болж чадлаа. Түүнд дахин баяр хүргэж, эх орон, ээж, аав, элгэн садных нь өмнөөс баярлалаа гэж хэлье.

БАЯРЛААД "НИСЭЖ" БАЙЛАА

Паралимпын дараагийн медалийг Монгол Улсын гавьяат тамирчин, пара таеквондогийн дэлхийн таван удаа, Ази тивийн таван удаагийн аварга Г.Болор-Эрдэнэ хүртсэн. Алтыг атгаад алдсан ч тэрбээр амжилтдаа бүтэн багтаж, баярлан "нисэж" байлаа. Түүнийг үзсэн хэн бүхэн "Ингэж баярлах гэж" гэмээр л огшин баярлаж, тэсрэн хөөрч байв. Мэдээж дараагийн олимп бий шүү дээ. Үүнийг ч тэр мэдэж буй. Тэрбээр тулаантай кино үзэх дуртай болоод ч тэр үү таеквондо сонирхлыг нь татсанаар хичээллэж эхэлсэн гэдэг.

Энэ тухай "Таеквондогийн спорттой 13 настайдаа танилцаж, хичээллэж эхэлсэн. Тулаантай кино их үздэг хүүхэд байлаа. Ингээд л дуртай спортын төрлөөрөө хичээллэхээр шийдэж, анхны дасгалжуулагч Н.Нэргүй багшаараа таеквондо заалгасан. Тэр цагаас хойш тасралтгүй 14 жил хичээллэсэн байна. Таеквондогийн спорт намайг дэлхий, ертөнцтэй танилцуулсан. Олон саад, давааг туулсан. Таеквондо бол хүмүүжил, хүндлэлийг эрхэмлэдэг, гайхалтай спорт. Анхны багш маань намайг хатуужуулж, зоригжуулсан. Багшаасаа хатуу үг ч сонсоно, урам ч авна. “Больё” гэх бодол төрсөн ч гэсэн давж гараад бэлтгэлээ таслахгүй хийгээд явах л чухал. Хүнд “За би ингээд л үхдэг юм байж” гэмээр, тэвчээр тасарлаа гэх бодол зурсхийдэг үе байдаг даа. Тийм үед тэсвэрлэшгүй санагдавч “Нэг л алхчихвал би ард нь гарчих юм байна” гэж итгээд, шүд зууж байгаад урагшилчихвал даваад л гарчихна. Хязгаартаа тулсан ч зориглоод урагшлах ёстой" гэж ярьсан байдаг. Харин түүний анхны багш Н.Нэргүй "Г.Болор-Эрдэнэ 2008-2009 оны үед л манай клубт орж ирсэн. Ер нь их хичээнгүй, хөдөлмөрч, хүүхэд байгаа юм. Хөдөөний хүүхэд болохоор их хатуу, бяр, хүчтэй. Байнгын бэлтгэл сургуулилалтад яваад уян хатан чанар нь сайжирч, хөдөлгөөний эвсэл нь сайжирсан" гэсэн байна. Түүнд дараагийн олимпын аварга болохыг хүсэн ерөөе.

АЙМГИЙН ХУРЦ АРСЛАН Ч.ЦЭГМИДИЙН ХҮҮ БАТТУЛГА

Монгол Улсаас анх удаа паралимпын хөнгөн атлетикийн бөөрөнцөг шидэлтийн төрөлд ОУХМ Ц.Баттулга мөнгөн медаль хүртлээ. Медалийн болзол хангаснаа мэдээд дэвжээндээ мөргөж, бууж ирэхдээ улсынхаа далбааг намируулан зогссон. Мөн хамгийн түрүүнд Д.Махашири багшдаа гүйн очиж тэврүүлээд, дараа нь аавынхаа талаар сэтгэгдлээ хуваалцсан юм. Түүний аав Булган аймгийн Сайхан сумын уугуул, аймгийн хурц арслан Ч.Цэгмид гэж хүн бөгөөд аймгийнхаа баяр наадамд 1976, 1979 онд түрүүлж байжээ. Ц.Баттулга "Аавынхаа малгайг өмсөөд ирсэн. Аавтайгаа анх Бээжингийн олимп үзэж байхад аав минь уйлж байсан. Өнөөдөр би өөрөө аавдаа олимп үзүүллээ. Аав минь тэнгэрээс хүүгээ харсан байх. Багш нартаа баярлалаа. Намайг дэмжсэн бүх хүнд баярлалаа. Багшийнхаа итгэлийг алдаагүйдээ баярлаж байна. Би олимпод чадах гэж ирсэн чадлаа" гэсэн юм.

Тэрбээр Булган аймгийн нэгдсэн эмнэлэгт шүдний эмчээр ажилладаг бөгөөд олимпод оролцохоор ажлаасаа чөлөө авсан байна. Харин пара бөөрөнцөг түлхэлтийн спортоор хичээллэх болсон талаараа тэр "Оюутан байхдаа спортын төв ордны урдуур явж байгаад Батдорж багш, талийгаач Төмөр багш хоёртой таараад, багш нар маань намайг энэ спорт руу чиглүүлж өгсөн" гэсэн. Түүний хувьд хүүхэд байхад нь нийгмээрээ шоолдог байсан нь хамгийн хүнд үе байжээ. Гэсэн ч сэтгэлийн тэнхээтэй байж өнөөдрийн өөрийгөө бүтээсэн тухай ярьсан байна. Аавынхаа бат үргэлжлэл болж, олимпын мөнгөн медаль хүртэж, өсөж, төрсөн нутагтаа эмч гэх ариун цагаан хөдөлмөрт шамдаж буй түүнд улам их амжилт хүсэж, Монголын хөнгөн атлетикийн түүхэнд шинэ хуудас нээсэнд талархал илэрхийлье.

Хүн зорьсон зорилгодоо тууштай, тулгарах саад бэрхшээлийг давах тэсвэр хатуужилтай байж гэмээнэ амжилтын эзэн болдгийг паралимпын тамирчид бахдам сайхан харууллаа. Олон ч хүн тэднээс үлгэр авч "Би ч бас хичээе. Би ч бас чадна" гэх урам зориг авч байгаа биз ээ.

МӨРӨӨДӨЛДӨӨ ХҮРЭЭД НУРАН ОЙЧИЖ, БАЯРЛАН "НИСЭЖ", УЛСЫНХАА ДАЛБААГ НУЛИМСТАЙ БАРИН ЗОГСОХ ТЭДНЭЭР БАХАРХАХГҮЙ БАЙХЫН АРГАГҮЙ

АНХААР! Та сэтгэгдэл бичихдээ хууль зүйн болон ёс суртахууныг баримтална уу. Ёс бус сэтгэгдлийг админ устгах эрхтэй. Мэдээний сэтгэгдэлд ergelt.mn хариуцлага хүлээхгүй.