"ЕРТӨНЦ" КАФЕД МИНИЙ СУУДАЛ СУЛРАХААР..."

2025-01-07, 237

Гэгээн энэ хүмүүн цас бударсан ийм нэг намуун өдрөөр хорвоогоос буцсан. Өнөөдөр түүний хайрласан бүхэн, уран зохиолын их аянд хөтөлж, авьяас билгийг нь ургуулсан шавь нар нь, гэрэлт нөхөд нь, дүү нар нь гээд дулаан сэтгэлийнх нь нөмөрт "торнисон" хэн бүхэн дурсан санаж, үгүйлэн дуулж, шүлэг найраг, бүтээлүүдээс нь хуваалцаж сууна.

Оршихуйн олон олс уяанаас алдууруулж, сул чөлөөтэй алхах шид түүний шүлгийг уншихад төрдөг. Мөн нэг тийм ариун гэгээнээр сэтгэл угаагдах шиг мэдрэмж төрж, шинэ хүн болоод өндийдөг шиг санагддаг. Одоо тэдгээр шүлгээс уншигч тантай хуваалцъя.

Даарч хоносон бор шувууны

Далавчны үзүүр цантай

Атгаж зуурсан бургасных нь

Арзгар мөчир ч мөстэй

Харин нүд нь жижигхэн эрдэнийн чулуу шиг

Хачин тунгалаг...

Тамын хаалганы бариул дээр

Таталгаж бичсэн эртний бичээс шиг гэрэлтэй

Дорноос галт тэрэг үүрээр уухилан ирээд яг

Долоон удаа дохиогоо татах шиг цагаахан жавар

Зовхийг нь долоосон ч дийлдээгүй

Зовлонг таньсан харцтай

Хүйтнийг эхлээд тэнгэрийн хаяанаас

Хүрздэж овоолсон цас шиг манаргаад

Хүзүү заамаараа халуун тивийн

Хиншүү хярвас ханхлуулсаар

Даарч хоносон бор шувууны

Далавчны үзүүрээс

Бээрч мандсан нар

Нүд шиг гялалзана.

***

Дуугай л хараад чимээгүй суусан сар

Дугуйраад тойрог татаж хүйтрэхийн өмнө

Дулаахан байж үзээгүй мэт тэнгэрийн царайг

Дундуур нь хуваасан нэгдүгээр сар

Эхлээд мартах ёстой хүмүүсийг эргэн дурсаж

Эвдэрхий хаалганд шинэхэн цоож шиг гялтагнах

Цаг үеэ арчиж арчиж зүлгээд

Цаг хугацаанд зүүж орхисныг гэнэт санана.

Гэвч бүгд өмнөх шигээ ар араасаа хөвөрч

Гэнэн зангаа тамхины утаа шиг үлээгээд

Нэгдүгээр сарын хүйтэн зовхи ширтэж

Хамаг тэнхээгээрээ хашгирахад

Хавар нойрноосоо сэрж

Хаалга самардах сонсогдоно.

***

Зарим өдрийг зүгээр л сууж

Зарим өдрийг зүгээр л дуулж

Зарим өдрийг зүгээр л ууж

Зарим өдрийг зүгээр л туйлж

Зарим өдрийг зүгээр л унтаж

Зарим өдрийг зүгээр л угтаж

Зарим өдрийг зүгээр л

Залбирч өнгөрөөмөөр

Гэтэл бид юундаа

Хэнд хөөгдсөн мэт яарна вэ?

***

Тогтоол ус гүймэгхэн хөлдөөд

Тогшвол цан хийсэн өвлийн чимээ гарна

Толгой дээр намрын цас бороо

Тоглоомтой нь аргагүй холилдон бударна

Нүдний үзүүрт гэрлийн шон өтөл хүн шиг бөгтийжээнүүр

Царайгаа оддоос нуугчид дэргэдүүр зөрнө.

Нүгэлгүй харцтай хүүхдүүдийн хөөцөлдөхийг харж зогсоод

Нөгөө муу хуучин автобус зогсоолоос хөдөлснийг анзаарсангүй

Харих зам, буцах жам хоёр сүлэлджээ

Хажуугийн хайсанд үлмэдэгхэн сэрвэлзэх

Цаг дарчхаад байхад ногооноороо байж чадсан

Цас нэвт гэрэлтэх өвснүүдэд талархаад баршгүй

Залуу насаа олж харсан мэт тэднийг ширтсээр

Замын голд ганцаараа зогсож буйдаа балмагдаж орхив.

Яаран харайж тогтоол усан дээр гишгэвэл

Ян хийсэн хахир дуу зүрх зүсэв.

***

Юу ч нурлаа ч уулс шиг биш

Юу ч тунарлаа ч тэнгэр шиг биш

Юу ч урслаа ч далай шиг биш

Юу ч ургалаа ч модод шиг биш

Юу ч түглээ ч одод шиг биш

Юу ч суулаа ч манан шиг биш

Юу ч буулаа ч бороо шиг биш

Юу ч нүүлээ ч үүлс шиг биш

Юу ч юу шиг ч биш атал

Юунд адилыг хайсаар...

***

Ерөөлөөр бүх юмс бүтнэ, ерөөлөөр бүтнэ

Есөн сар урьдын адил хаалга тогшино

"Ертөнц" кафед миний суудал сулрахаар

Зөрж орж ирэх хөвгүүдийн зөөлөн алхааг сонсном

Ер бусын догдлол, үүдний хонх жингэнэнэ

Ердийнхөөрөө инээмсэглэсээр гарч одохыг хүснэ

Ёроолдоо өтгөрсөн кофе, жижиг халбагаар

Ердөө амьдрал ийм эргүүлэг болохыг танинам

Гашуун амт нь үл мартагдах жам гээчийг

Ганцхан аяга уучихаад л бүгдийг уучилж

Гал ус мэт харшилсан юм бүхнээс

Гараа дэлгэн байж өршөөл эрнэм.

***

Ямар ч зайгүй, зууралдаж ургасан өвс шиг

Ялдам үнэрээ гээсэн миний хотын

Ялдам үнэр нь би

Яруу найраг нь би

Гишгэвч буцаж өндийх

Гэрэл гэгээ нь би

Гэм нүгэл нь би

Инээмсэглэл хайр нь би

Эмгэнэл гуниг нь би

Эр зориг нь би

Итгэл найдвар нь би

Ирээдүй нь би

Ууулнаасаа буусан ч гутлаа арчиж сураагүй

Улаанбаатар нь ердөө би.

***

Ойд шилэн аяга түүн дээр нар тусна

Орхиж үлдээсэн намрын үнэр анхилна

Овоолсон цаснаас салгаж, хуруугаараа тоншвол

Онцын сайхан гялалзавч болрын жингэнээ үгүй

Алаг тоншуулын тог тог дуутай моддын орой

Аясхан намилзахыг ажин хараад хөөрхий

Аагтай архи аягалж уусан дурсамжаа

Аягатай хамт цасан хунгар руу шиднэ

Ирэх хаврын шинэдээр эргэж ирнэ

Исгэлэн будан хоёул хувааж хүртье

Хуруугаараа тогшиход минь харин,чи

Хувилгаан жингэнээ олсон байгаарай, баяртай.

"ЕРТӨНЦ" КАФЕД МИНИЙ СУУДАЛ СУЛРАХААР..."

АНХААР! Та сэтгэгдэл бичихдээ хууль зүйн болон ёс суртахууныг баримтална уу. Ёс бус сэтгэгдлийг админ устгах эрхтэй. Мэдээний сэтгэгдэлд ergelt.mn хариуцлага хүлээхгүй.