ӨДРИЙН СУРВАЛЖИЛГА: ГАРААР УРЛАСАН ГОВИЙН БАЯНБҮРД

Э. Энхмаа:
Монголчуудын амьдрал- Өдрийн сурвалжилга

2024-08-12, 10973

This time, the reporting team of Ergelt.mn news site will tell about the micro-garden that serves the citizens by installing an artificial lake and trees on its own land in Sainshand sum of Dornogovi province. It is very rare to come across green trees in Gobi. Citizen T. Ganbaatar's desire to create a park in the Gobi region for his family has now expanded into a micro-park that serves 50-100 citizens per day.

Along with the golden sunset of Gobi, I went to the "Handcrafted Gobi Oasis" next to Sainshand Sum Monastery in Dornogovi province. Before going, the guide introduced us about the places we would soon visit and said, "There is one beautiful place that gives you the feeling of being in Govi, even if you come to Govi." I was a little surprised and said it was a nice place, but for a moment I was confused as to where I was going.

Not long after, I arrived outside a family in the neighborhood. When you get off the bus and look at the yard, the green trees that grow several meters above the yard attract the attention of everyone who goes. Both surprise and confusion entered through the wooden door. After entering for 2-3 steps, everyone will exclaim, "Wow, what a beautifully decorated place" and be amazed. The guide said to us , "This place is an institute made by the hands of a brother named T. Ganbaatar, who worked in finance and accounting all his life in our area. Locals and vacationers come to visit. "It is a unique and soulful work that brings together all the exhibitions of nature . " I couldn't believe that it was really created by an ordinary citizen alone. Then a brother with gray hair and a scowl came from the front. I thought, " It looks like an employee in charge of the kindergarten." But he said , "Are you doing well? Where are you going?" "I am T. Ganbaatar, the person who created this place . "

Everyone who visits will be captivated by the garden's simple yet charming charm.

Before entering the garden, the words of the guide were like gold, but after entering, brother T. Ganbaatar's speech attracted more attention. Therefore, I asked him , “ It seems really interesting. Tell me about the garden you created with your own hands . In response, he politely smiled and said , "No way . " We walked around the garden and talked for a while.

I had three questions that I wanted to ask brother T. Ganbaatar. It seemed that the only answer would be why he wanted to create all this, how many years of work had been absorbed, and how he had worked until now. We walked around the garden and talked for a while, and I asked the questions that were on my mind.

He said, "His brother is now 63 years old. Our house is the house in front of this. How did the idea of establishing the park first come about? In 1998, I decided to sell the current land with the fence and the house and make it into a tree nursery for my wife and children. Planting trees was my interest in general. Then I bought my house and tried to grow trees, but I realized that it was not possible due to the small space. In 2009, he went to Hainan for work. When I went to Hainan, I was motivated to say, "When there is such beautiful nature here, why not turn your yard into a micro-garden?"

Үүн дээрээ үндэслэн бичил цэцэрлэгт хүрээлэнгийн тохижуулалтыг судалж, моднуудаа зайчилж эхэлсэн. Хиймэл нуурыг үүсгэхэд хамгийн гол гаргалгаа нь мод үржүүлгээ хийхэд ус хэрэгтэй болсон учраас хашаандаа гүний худаг гаргасан байсан. Тиймээс усны асуудал шийдэгдэж, бичил цэцэрлэгт хиймэл нуур үүсгэхэд асуудалгүй болсондоо. Энд байгаа бүх зүйлсийг би өөрөө хийсэн. Хүн хэрэв зорьж чадвал бүтээж болдог гэдгийг олон айлууд харсан байх гэж боддог. Манай цэцэрлэгт хүрээлэн чинь нэг айлын газрын талбай буюу 2060 м.кв-д 17-18 төрлийн 2500 гаруй мод ургаж байна. Ховор төрлийн мод гэвэл Тоорой, Гацуур, Улиас зэрэг өөр өчнөөн мод бий. Цэцэрлэгт хүрээлэнгээ бүрэн тохижуулж дууссан чинь ойр хавын хүмүүс их сайшааж, таних танихгүй олон хүн зорин ирэх болсон. Одоогоос арван жилийн өмнөөс иргэдэд үйлчилдэг бичил цэцэрлэг болгоод байна ” гэж хэлсэн юм.

Т.Ганбаатар ахтай ярилцаж байхдаа тус цэцэрлэгийн жижиг диталь бүрийг анзаарч байв. Хашааны үүдээр орсноор л зөөлөн ногоон зүлгэн дээгүүр алхсаар бяцхан гүүрэнд хүрнэ. Гүүрэн дээрээс хиймэл нуур харагдана. Моддын өнгө, далайн эргийг санагдуулам чийг, хиймэл нууран дээр унасан модны навчис, говийн нарны жаргахтай хоршиж ямар тансаг байсан гэж санана. Зүгээр ч нэг мод ургамал, хиймэл нуур бий болгоод орхилгүй үйлчлүүлж буй хүмүүст зориулан олон сонирхолтой “Бяцхан” булангуудыг бүрдүүлжээ. Байгалийн үзэсгэлэнг мэдэрч цааш алхахад чулуугаар босгосон, ширээ сандалтай тааралдсан. Энэ мэт ширээ нэлээн хэд байсан. Энэ яг л байгальд байгаа мэт мэдрэмж төрүүлж байв. Хиймэл нуурын хажуугаас жаахан цааш явахад л “Тайвшрал” авах боломжтой савлууран сандал бий. Тэнд хэсэгхэн суугаад жаргаж буй нар, ягааран харагдах тэнгэрийн хаяаг харахад ямар ч хүн байсан сэтгэлийн их тайвшралыг олж авна гэдэгт итгэлтэй байна. Улаанбаатараас очиж буй надад онцлох, сонирхох зүйл цөөнгүй.

Биднийг очиход 4-5 хосууд болон дийлэнхдээ багачууд үйлчлүүлж байсан. Нар жаргаж, дулаан илч буурч байхтай зэрэгцэн томчууд үйлчлүүлэх нь элбэг юм билээ. Сүндэрлэж буй моддын дор, чулуун ширээ, тохижуулсан булан бүрд хүмүүс сууж харагдана. Оройн цагаар ихэнхдээ томчууд тогтмол үйлчлүүлээд хэвшсэн нь анзаарагдаж байсан юм. Тэр дунд анх удаа ирж, гайхаж буй хүн ч байсан. Хаанаас ч ирсэн хүн говийн “Баянбүрд” болжээ гэж хэлэх үе их гэж Т.Ганбаатар ах хэлж байлаа.

Тус цэцэрлэгт ирж буй хүмүүсийг угтах, чиглүүлэх, мэдээллээр ханган ажлыг Т.Ганбаатар ах өөрөө бүгдийг хийдэг учир удаан сууж яриа өрнүүлэх боломжгүй. Түүнийг завгүй байх хооронд хамт яваа аялагчдыг анзаарвал “Гараар урласан говийн баянбүрд”-ийн нэг ширээнд хэдийнэ тухалж, ширээ заасан харагдана. Асуухыг хүссэн асуултандаа хариулт авах зуур олон ч ажлыг амжуулсан гэж тэд надад хэлэв. Тодруулбал, бүгд байгалийн үзэсгэлэнг гараараа цогцлоосон урланд дурсамж болон үлдэх гэрэл зургийг даруулж, хосоороо яваа хүмүүс нь цэцэрлэгийн төв хэсэгт байрлах хоёр савлууран дээр сууж дулаан яриа өрнүүлсэн зэрэг өвөрмөц газар өчнөөн зүйлсийг амжуулсан байлаа. Хамт яваа хүмүүс минь сайхан дурсамж бүтээж буйд баярласан ч нэг зүйлийг гайхаж байсан юм. Тэр нь олон нийтэд үйлчилдэг цэцэрлэгт хүрээлэнд өөрсдийн авч яваа алим, жимс, чихэр зэргийг чимэглэн ширээ зассан явдал байлаа. Цэцэрлэгт хүрээлэн гэхээр гаднаас юм авч орох хориотой, хог болгож бохирдуулах эрсдэлтэй гэсэн тогтсон хандлагандаа би өөрөө баригдсан байж таарсан. “Гараар урласан говийн баянбүрд”-д хэрэгтэй зүйлээ авч ороод, бохирдуулалгүй үйлчлүүлэх бүрэн боломжтой гэж хөтөч надад хэлэхэд “Хөөх, тийм үү Т.Ганбаатар ахаас асуух асуулт нэгээр нэмэгдлээ” гэж хэлсэн нь тэнд байгаа хүмүүсийн инээдийг хүргээд амжсан. Энэ мэт гайхах, уулга алдах зүйлс олон байсан.

Естой л эзэн хичээвэл, заяа хичээнэ гэдэг шиг хөлс хүчээ шингээж урласан бичил цэцэрлэг нь өнөөдөр түүнийг олон хүнээс баярлаж, талархсан урмын үг сонсоход хүргэжээ.

Хүний хөл хөдөлгөөн багасах үед Т.Ганбаатар ахтай уулзахаар дахин очсон юм. Тэр үед цэцэрлэгт хүрээлэнгийн гэрэл асаж, тэнд үйлчлүүлж буй хүмүүст баяр баясал авчирч байв. Мөн цэцэрлэгийн зарим ширээнүүдийн дээгүүр ногоон гоёлын гэрэл анивчина. Энэ нь уур амьсгалыг улам л чимнэ.

It was said that the micro-garden created by him does not have a fixed name, and people call it whatever they want. He said, "At first, because I made it for my family, I thought that many people would use it and it would be ugly when they came. However, I started serving the citizens because I wanted to show others what I had built and make them feel at least a little bit comfortable. Water fountains, swings, hammocks, etc. are all aimed at the comfort of the guests. No official name was given. That's why those who come will give any name they want. This garden is my hard work since 1998. He thinks that he will develop it well in the future. Citizens can bring whatever they want and relax. Entrance to the park is 5000 MNT for adults and 2000 MNT for children. It gets confusing when I go to many organizations and classes at the same time. Now, what a pensioner does, he spends his days doing this job. During 6-7 months, the workload increases dramatically, so a contract is made with one person. If it is less than 50-100 in a day when it is crowded, 10-20 come regularly. One cannot give up one's desires at any time. I just realized that if you can develop it, it will increase the activity of exercise and life even in old age. It is comfortable and easy to meet up with some friends here . " Brother T. Ganbaatar is 63 years old, but he seems very young in terms of psychology and character. Because it made me wonder how many people of his generation were able to stick to their passions.

The tall trees planted and grown from the entrance, the fountain built with large stones, the stone decorations above the trees, and the flowers planted in the courtyard are all works of his mind and spirit. If you want to do it, you can create anything, anywhere, and anyone can do it.

ӨДРИЙН СУРВАЛЖИЛГА: ГАРААР УРЛАСАН ГОВИЙН БАЯНБҮРД

АНХААР! Та сэтгэгдэл бичихдээ хууль зүйн болон ёс суртахууныг баримтална уу. Ёс бус сэтгэгдлийг админ устгах эрхтэй. Мэдээний сэтгэгдэлд ergelt.mn хариуцлага хүлээхгүй.