-Дуртай зүйлдээ  цаг гаргаж  чадсан хүн л амжилттай амьдарч чаддаг-

    Комикс ном болон ур ухаан шингээсэн контент олноор гарч, үүнийхээ хэрээр хурдацтай хөгжих болсон. Түүний нэг бол “Гөлөгөн муужгай” комикс юм. Номыг нь нээж үзэхээс эхлээд бага насны хүүхэд байтугай насан хүрэгчид ч өнгө үзэмжээс илүүтэй, агуулга, хэлбэрийг нь магтан сайшааж, дуу алдах болсон тус комиксын зураач бол А.Түвшинтөр юм. Тэрбээр “Гөлөгөн муужгай”, “Меовууд” комиксийн зураачаас гадна цөөнгүй контентэд хувь нэмрээ оруулж буй чадварлаг уран бүтээлч юм. Монголын ирээдүй болсон хүүхэд багачуудыг сэтгэлгээний шинэ түвшинд замчилж, шинэ эриний уншигчдыг бэлдэж буй эрхэмтэй ийн ярилцлаа.

-Таны үндсэн мэргэжил дизайнер уу. Хэзээнээс зурж эхэлсэн бэ?

   -Би багаасаа зураг зурах дуртай, гарын дүйтэй хүүхэд байсан. Тэр үед бусад хүүхдийн л адил уул ус, нар сар зэрэг ер нь л хөдөөгийн амьдралыг дүрслэн зурдаг байлаа. Харин ахлах ангид ороод наруто, уран зураг зурдаг болсон. Зураг зурах тусам сонирхолтой, сайхан санагдсан болохоор ч тэр үү илүү их цагийг зураг зурахдаа зориулж эхэлсэн. Гэвч өөрийн зурсан зургаараа мөнгө олж, амьдралаа залгуулдаг болно гэж бодож байгаагүй. Уг нь би ерөнхий боловсролын сургуулиа төгсөөд АШУИС-д эмч мэргэжлээр сурч байсан юм. Яагаад ч юм зураг зурахдаа илүү их цаг зарцуулж, энэ сонирхолдоо өөрийгөө тэр чигт нь зориулмаар санагдаад гарсан. Ингээд бодоход дуртай зүйлдээ илүү олон цаг зарцуулж чадсан хүн л тэр зүйлээ ажлаа болгож амьдарч чаддаг юм шиг байна.

-Харамсмаар юм шиг хэр нь зоригтой шийдвэр шиг санагдлаа. Таныг сургуулиа орхиод зураачаар ажиллаж, амьдарна гэж шийдэх мөчид гэр бүлийнхэн тань хэрхэн хүлээн авч байв?

       -Анзаараад байхад ээж маань намайг зураг зурж байхыг харах дуртай юм шиг санагддаг. Ерөнхий боловсролын сургуульд байхад ээж маань миний зурах чадвар сайжрах тусам урамшуулж, шинэ зургийн дэвтэр, харандаа, гуаша, өнгийн будаг авч өгдөг байсан. "Ийм гоё дэвтэр бэлэглэсэн юм чинь илүү гоё зурахсан", "Үнэхээр сайхан харандаа авч өгсөн ээждээ өмнөхөөсөө илүү сайхан зураг үзүүлэхсэн" зэргийг бодож маш их урам авдаг байснаа санаж байна. Ээж одоо хүртэл миний багадаа зурсан зургуудыг хадгалдаг. Бараг 20-30 килограмм цаас байдаг байх аа. Би заримдаа хичээлийнхээ дэвтрийн голд зураг зурна. Өөрт таалагдахгүй болохоор нь хаях гээд базаад шидчихнэ. Бүрэн дуусгаагүй, дуусгамааргүй санагдсан зургуудаа дээрхийн адил хаячихдаг байлаа. Хаяна ч гэж дээ, хаялаа гэж бодсон болов ч ээж аваад хадгалчихдаг байсан гээд бод доо. Хэдийгээр сургуулиа орхих тухай өөрөө бодож, зоригтой шийдсэн ч ээжид хэлэхээс бага зэрэг эмээж байсан. Харин ээж маань энэ тухай сонсоод огт уурлаагүй.   Одоо харахад олон дурсамж, миний зурах ур чадварыг тэр зургууд харуулж байдаг. Нэг ёсондоо ээж миний архивыг бүтээж өгсөн гэх үү дээ.

-Таны ээж өөрөө зураг зурдаг уу?

             -Манай ээж яг сайн зурдаг, зурагт аймар хайртай хүн бол биш. Ээжийн арван жилдээ хүнээс авч байсан, өөрөө бичиж байсан захианууд нь одоо байдаг л даа. Захианыхаа дор үгээ каллиграфаар бичээд, хос хун зэргийг их гоё зурчихсан. Тэрийг нь хараад ээжийгээ гоё зурдаг байсан юм байна даа гэж бодсон.

-Комикс хэзээнээс зурж эхэлсэн бэ?

            -АШИУС-аас хоёр жил гаруй өвдөөд гэртээ амралтын байдалтай байсан. Тэр хугацаандаа сайн бодож төлөвлөсөн. Тэгээд 2019 онд бүрэн эдгэрээд Улаанбаатарт нүүж ирээд анхны ажилдаа орж,  “Alimaa's Daily Life” комиксыг зурж байсан.Түүнээс өмнө бол ханан граффити, захиалгын янз бүрийн зургууд зурж байсан .Шивээс хүртэл хийж байлаа.

-“Гөлөгөн муужгай” комиксын санаа, нэрийг хэзээ олж байсан бэ?

            -2018 онд санаагаа олоод, дүрээ зохиосон. Гэхдээ комикс болгож гаргая гэж боддоггүй байсан. “Alimaa's Daily Life”-ийн туслах дүрээр гөлөгөн муужгайг оруулж ирээд, тэр ажлаасаа гарсныхаа дараа дангаар нь комикс болгон гаргаж эхэлсэн дээ. Ер нь бол нас барсан нохойны дурсгалд зориулж энэ комиксыг бүтээж эхэлсэн болохоор энэ комиксдоо хамгийн их хайртай. Манай нохой муур шиг их зантай, унтаж байхыг нь харахаар  яг том биетэй муур шиг харагддаг байсан. Тэгээд муур нохой хоёрын нийлүүлсэн нэр юу байх вэ, гэж бодож байгаад “Гөлөгөн Муужгай” гэх нэрийг олсон доо.

-Таны комикс дээр хөнгөн хэлбэрээр нийгмийн болохгүй байгаа зүйлийг илэрхийлсэн байдаг шүү дээ. Комиксын санаагаа ихэнхдээ хаанаас авдаг вэ?

            -Өдөр тутмын амьдралаасаа л санаагаа олдог доо. Заримдаа янз бүрийн нийгмийн асуудлыг харж байгаад өөрийгөө хэлмээр байгаа болж бүтэхгүй байгаа зүйлсийг комиксоороо дамжуулаад хэлчихдэг.

-Комикс зурах таны ажил шүү дээ. Тэгэхээр өдөр болгон зурдаг уу?

            -Ихэнхдээ амралтын байдалтай байж байгаад олон цагаар төвлөрч ажилладаг. Зайлшгүй захиалгатай ажил орж ирсэн тохиолдолд л өдөр болгон зурах үе байдаг. Би гэхдээ ер нь их тайван ажиллах дуртай.

-Та саяхан хувийн шинэ комикоо зурж эхэлсэн байсан. Энэ комиксынхоо тухай яриач?

            -Би анхны муураа гудамжнаас олж байсан юм. Гудамжинд эзэнгүй турж, эцсэн хэцүү амьтан харагдахаар нь өрөвдөөд гэртээ дагуулж очиж байлаа. Тухайн үед аавтайгаа амьдардаг байсан. Манай аав мууранд тийм их дуртай байгаагүй ч бага багаар дассаар  мууранд маань  хайртай болчихсон. Намайг ажил дээр байхад муурны маань янз бүрийн бичлэгийг хүртэл явуулна. Тэгээд дараа нь найз охинтойгоо амьдарч эхлэхэд манай хүн бас л мууранд тийм ч дуртай байгаагүй ээ. Одоо харин надаас илүү муураа эрхлүүлнэ. Хоёр дахь муураа авах санаа манай  найз охин  гаргасан. Бид ярилцаж байгаад “Меовууд” гэх  нэртэй өөрсдийнхөө тухай комикстой болохоор шийдээд нийтэд цацаад дөнгөж хоёр л хонож байна даа. Шинэ комикс дээр бид дөрвийн амьдралын сонирхолтой, дурсамжтай мөчүүд зурагдана.

-Комикс зурахдаа баримталдаг зарчим гэж байдаг уу?

            -Комиксын үндсэн шаардлагууд байгаа л даа. Миний хувьд яг тогтсон хэв маяг баригдмал зүйлсэд дургүй илүү чөлөөтэй тухайн цаг үеийнхээ мэдрэмжээр зурдаг. Хамгийн гол нь ёс суртахуунтай, хөгжилтэй байх зарчим баримталдаг.

-Шантрах үе байсан уу?

            -Хоёр жил гаруй өвчтэй байхдаа би хэзээ нэг өдөр эдгэрнэ гэдгээ мэдэж байсан. Үүн шиг тэвчээртэйгээр бага багаар зургаа зураад л урагшлаад байх юм бол хүссэндээ хүрнэ гэдэгд итгэлтэй байдаг. Анхнаасаа шууд л их хандалт авч, рекламны санал орж ирэхгүй гэдэгт сэтгэл зүйгээ бэлдсэн байсан болохоор шантрах үе гарч байгаагүй ээ. Хүн гэдэг биелэх нь үл мэдэх зүйлийг хэт их төсөөлж бодчихоод тэрэндээ хүрч чадахгүй болохоор сэтгэлээр унадаг амьтан шүү дээ.

-Дуртай зүйлээ олоогүй хүмүүст та юу зөвлөх вэ?

            -Би  зүгээр л дуртай зүйлээ олж, түүнийхээ төлөө арай илүү цаг зарцуулж чадсан л төдий нэгэн. Бусад хүмүүс над шиг 25 насандаа дуртай зүйлээ олох ёсгүй шүү дээ. Хүн бүхэнд өөрийн гэсэн зам мөр, салаа зам, эргэлтийн цэг гэж байдаг. Хөгшин болсон хойноо ч дуртай зүйлээ олж болно. Хамгийн гол нь хүсэл мөрөөдлөө тээсээр үхэх бус, түүнийхээ төлөө ямар нэг алхам хийх хэрэгтэй гэж хэлмээр байна.